|
Een groep rebellen die samen bekend staan onder de
naam ‘Ten tigers’ vechten altijd voor volk en vaderland. Alle tien
hebben ze hun achtergrond verkregen in de Shaolin tempel en zijn meesterlijke
vechters. Overal waar iemand onrecht aangedaan wordt zorgen zij ervoor
dat de slechten altijd hun verdiende loon krijgen. Hiermee maken ze
natuurlijk geen vrienden onder de diverse criminelen uit de regio. Op
een dag is de maat bij de criminelen vol en is het tijd om terug te
slaan. Iets wat ze individueel niet voor elkaar kunnen krijgen, maar als
de diverse groepen samenwerken zou het theoretisch moeten lukken. Ze
steken dus de koppen bij een en proberen met vereende krachten de ‘Ten
tigers’ aan te pakken. Dit blijkt al snel ook geen oplossing te zijn
en er wordt besloten om de groep uiteen te drijven en de vechters één
voor één aan te vallen. Op deze manier moeten ze makkelijk te verslaan
zijn. De ‘Ten tigers’ hebben al snel door dat er een complot tegen
hun gaande is en bedenken een plan om te infiltreren in deze
samengevoegde criminelen organisatie. Na
een een wat matige introductie van de 'Ten tigers' is het eerste gevecht
voor Bruce Liang. En dit is absoluut geen halve maatregel, hij neemt het
op tegen meerdere tegenstanders en veegt letterlijk de vloer met ze aan.
Zijn bewegingen zijn erg krachtig en de choreografie is geweldig om naar
te kijken. Dit lijkt veel te beloven voor de rest van de film, maar
helaas. Een verhaal is bijna niet aanwezig en dit zorgt voor een
onsamenhangend geheel. Nadat de helden en hun tegenstanders in groepjes geïntroduceerd
zijn volgt een klein stukje wat er voor zorgt dat het eindgevecht plaats
kan vinden. Het lijkt er verdacht veel op dat de regie aan een
choreograaf gegeven is en deze hier dankbaar gebruik van gemaakt
heeft. Doordat twee grote groepen tegen over elkaar staan verlies
je al snel het overzicht in wie nou wie is. Het is dus verstandig niet
een acteur als hoofdpersonage te willen zien want het gaat hier
echt om groep tegen groep. 'Ten tigers of Shaolin' is dus een aaneen
schakeling geworden van de ene na de andere vechtscène. De gevechten
zitten gelukkig goed in elkaar, maar het wordt na verloop van tijd
toch wat moeilijk om er door heen te komen. Verder is de film redelijk
serieus getint met maar twee personage die voor een licht komische
tintje zorgen. Een van de 'Ten tigers' beoefend namelijk wel een hele
aparte dronken stijl. Hij grijpt hierbij continue in het kruis van zijn
tegenstander, een behoorlijk pijnlijke aangelegenheid. Hoofdzakelijk
wordt er vuist tegen vuist gevochten, maar er komen ook een aantal wapens
aan bod. Ook wordt er voldoende van locatie gewisseld en de kleding
is goed verzorgd. Het enige advies dat ik kan geven is kijk de film
alleen voor de gevechten, dit kan trouwens ook niet anders. Doe dit in
twee delen, want anderhalf uur lang je concentratie erbij houden is een
bijzonder moeilijke opgave.
Copyright
kungfufilms.nl (2003) |
