China, aan het begin
van de vijftiende eeuw. Het is de Ming dynastie en en keizer Zheng De
regeert het land. Ondertussen broedt An Hua samen met de Al Xin Juo Lo
bende op een plan om de troon te veroveren. Aangezien ze zich niet dicht
bij elkaar in de buurt bevinden geschiet de uitwisseling van deze
plannen per brief. Alleen dit soort post verstuur je niet zo maar even.
Om de kans op onderschepping wat te verkleinen verstoppen ze hun plannen
in een jade Guan Yin (de godin van de genade). Toch worden hun plannen
om de rust te verstoren onderschept en het beeld komt in handen van
gouverneur Lin. Maar nog voor dat hij het beeld bij de keizer kan
krijgen wordt zijn huis overvallen door een enorme overmacht. Yan Niang
(Chin Ping)
die toevallig met twee vrienden in de buurt is snelt te hulp, maar weet
de slachting niet te voorkomen. Haar vrienden overleven de strijd niet
maar Lin weet haar nog net de jade Guan Yin toe te vertrouwen. De
laatste woorden die hij uit brengt zijn dat het beeld van nationaal
belang is en dat het zo snel mogelijk naar de hoofdstad moet. Met het
beeld gaat ze snel naar haar vader die nogal verbaasd is dat ze met het
beeld komt aan zetten. Omdat hij wel bekend is met de gehele situatie
besluit hij zo snel mogelijk te handelen en zelf het beeld weg te
brengen. Als Yan Niang aan haar vader vraagt waarom dit beeld zo
belangrijk is krijgt ze geen antwoord. Hij zegt dat hij het haar later
zal vertellen aangezien het niet verstandig is om deze zaak in het
bijzijn van andere te bespreken. De stiefmoeder van Yan Niang weet dit
gesprek te onderscheppen. Aangezien ze al tijden een relatie met een van
de leiders van een grote roversbende heeft kan ze dit nieuws goed
gebruiken. Ze licht haar vriend in en besluit meteen haar man te
verlaten. De rovers maken dankbaar gebruik van dit bericht en weten met
grote overmacht de jade Guan Yin van Gouverneur Lin te roven. Op deze
manier hopen ze een enorm bedrag te kunnen verdienen met door los geld
te vragen voor dit object. Ze hebben alleen geen idee waarom het beeld
zo onzettend belangrijk is en hoeveel problemen ze veroorzaken. Dapper
reist Yan Niang haar vader achterna om de strijd met de rovers aan te
gaan en het beeld terug te halen.
Ondanks dat het
verhaal over komt al de dertiende in het dozijn weet deze film erg goed
te vermaken. ‘The swordsmates’ komt nog uit de tijd dat de vrouwen net
zo makkelijk mee vochten en dat de wu xia films behoorlijk wat
soapachtige trekjes hadden. Buiten de strijd die tussen de diverse clans
woedt wordt er dus ook rustig de tijd genomen om wat relaties uit te
diepen. Gewone dagelijkse familie problemen worden dus ook niet
geschuwd. Dit zorgt voor een hele aparte sfeer want het ene moment vallen
de mensen bij bosjes neer om daarna een vader dochter relatie uit te
lichten. De vertelling van het verhaal is bijzonder helder. Het gebeurt
nog wel eens dat je bij een Wu Xia film door de vele karakters al snel
het overzicht verliest. Dit is gelukkig niet het geval en het plot
blijft hierdoor erg duidelijk. Alle scènes worden vol spanning
opgebouwd. Het mooiste voorbeeld hiervan is het moment dat
Chin Ping
een herberg betreedt. Ze heeft geen idee wie ze moet vertouwen en
hierdoor is de spanning te snijden. Er kan dus van alles gebeuren en de
hints die gegeven worden door de omstanders zijn lekker cryptisch.
Opvallend is wel dat er niet echt een duidelijk hoofdrol is. Voor het
eerste gedeelte is dat Chin Ping.
Hierbij licht de nadruk erg op de vrouwelijke vechter die verkleed als
man op onderzoek uitgaat. Maar hoe verder de film vordert hoe meer
Yeung Chi Hing de
film over begint te nemen. Het gevoel van de film blijft gewoon het
zelfde alleen de inlichting van de karakters veranderd. Er is dus niet
echt een held in het verhaal aan te wijzen en dat is een beetje jammer.
De gevechten zijn hoofdzakelijk met wapens. zwaarden, speren en korte
stokken vliegen over het beeld heen. Sommige van deze gevechten zijn
iets versneld maar de meeste zijn gewoon op normaal tempo. Het gaat hier
niet echt om hoog staande routines maar om korte shots van bewegingen.
Er wordt een klein beetje trucmontage toegepast om de bekende verre
sprongen te maken. Heel af en toe is er zelfs wat touwtjes werk te
bespeuren maar dit heeft absoluut niet de overhand. De ‘Iron claw’ van
Yeung Chi Hing is
wel het meest opvallend. Met zijn hand maakt hij een soort tijgerklauw
en hier slaat hij er lustig mee op los. Althans, het tempo van zijn
aanvallen ligt vrij laag dus dat valt ook wel weer mee. Dit is aangezien
zijn leeftijd en uitstraling zonder enige moeite te vergeven. Hij heeft
iets magisch wat eigenlijk niet echt te omschrijven is. Laten we dit
maar de bekende ‘x-factor’ noemen. Maar dit is ook niet vreemd, want het
aantal films dat deze man op zijn naam heeft staan is ontelbaar. ‘The swordmates’ is een lekkere eind jaren zestig wu xia film die goed te
volgen is en dus ook makkelijk weg kijkt. Voor de gevechten en actie
hoef je hem niet te kijken, maar de sfeer is super en typerend voor de Shaw studio’s.
Copyright
kungfufilms.nl (2004) |