Onder de Shogun dienen diverse samurai en Ogami Itto (Tomisaburo Wakayama) is veruit de meest sterke van de groep. Hij heeft de meeste slachtoffers op zijn naam staan en is een koelbloedige moord machine. Toch is hij erg menselijk, want thuis heeft hij gewoon een vrouw en kind waar hij s' avonds naar toe gaat. Maar de Shogun is oud en langzaam maar zeker wordt hij steeds gekker en paranoïde. Over al ziet hij een bedreiging in en zelfs zijn eigen mannen vertrouwd hij niet meer. Midden in de nacht stuurt hij zijn ninja's naar het huis van Ogami Itto om elke mogelijke dreiging weg te nemen. De ninja's falen om Ogami Itto te vermoorden, maar nemen wel het leven van zijn vrouw. Woedend zweert hij wraak te nemen op de shogun, maar hij probeert eerst zijn zoontje in veiligheid te brengen. Tijdens zijn vlucht kruist zijn pad dat van de shogun. Deze beloofd hem vrijheid wanneer hij zijn zoon weet te verslaan. Ogami Itto heeft geen keuze en accepteert het duel. Zonder moeite overwint het goede en samen met zijn zoon verlaat de meesterloze samurai de plek des onheil. Maar de shogun is nog steeds niet klaar met hem. Nog steeds zoekt hij naar een mogelijkheid om hem het leven zuur te maken. Er wordt een klein leger op pad gestuurd om de zoon van Ogami Itto van zijn leven te beroven. Dit alles onder het motto: door het het verslaan van de shoguns zoon won je je eigen leven maar niet die van je zoon. Bij Ogami Itto slaan nu alle stoppen door en kostte wat kost wil hij wraak op de doorgeslagen en machtsbeluste shogun. Hij stelt zijn zoontje voor de keuze om te kiezen voor een makkelijk dood of een leven vol wraak en bloed vergieten.

Soms hebben distributeurs de vreemde neiging om een film aan te passen voor de release in een ander land als waar de film gemaakt is. Scènes worden verwijderd, muziek wordt aangepast of zelfs extremer; twee hele films worden door elkaar gegooid. Dit laatste is het geval bij 'Shoguns assassin'. Om mij onbekende reden maakte Robert Houston van 'Sword of Vengeance' en 'Babycart At The River Styx' een film. Dit ging erg gemakkelijk omdat de films het eerste en tweede deel uit de babycart of Lone wolf and cub serie zijn. Dit soort actie verdienen natuurlijk niet de schoonheidsprijs, maar op sommige punten pakt het wel erg positief uit. Het verhaal en de diepgang is redelijk om zeep geholpen, maar de manier waarop het gepresenteerd wordt is wel erg goed gedaan. De stem van de zoon van Ogami Itto verteld ons op geweldige wijze de geschiedenis van hem en zijn vader. De manier waarop dit gedaan is roept bijna kippenvel op. En dit is niet het enige moment dat de engelse dubbing erg goed werkt. De film zit werkelijk vol met bizarre dialogen die met wazige stemmen ten gehore gebracht worden. Samen met de extreem gewelddadige gevechten geeft dit de film iets stripachtig. Het bloed spuit en druipt rijkelijk in het rond en op een ledenmaat meer of minder wordt ook niet gekeken. Deze gevechten zijn snel en doeltreffend zoals je gewend bent in een Japanse film. Natuurlijk wordt er bijna alleen met het zwaard gevochten. Heel even wordt er ook gebruik gemaakt van een soort speer, maar de kinderwagen waar de zoon van Ogami Itto in vervoerd wordt spant de kroon. Op diverse plaatsen zitten er wapens in het ding verstopt waar de kleine man en zijn vader handig gebruik van weten te maken. De meeste personages zijn net zo bizar als de gebruikte stemmen. Zo komt er een groep vrouwelijke ninja's voorbij die die vader en zoon met rettichs te lijf gaan. En om hun effectiviteit te bewijzen een mannelijke ninja al vorens hem te vermoorden en van alle zintuigen te ontdoen. Andere opvallende karakters zijn de 'Three masters of death'. In het zwart gehuld met grote strohoed gebruiken ze ieder een ander wapen. De lange ijzeren klauw die een van hen hanteert heeft behoorlijk wat pijnlijk uitziende momenten als gevolg. Want aan een stuk metaal wat net in mijn nek geslagen zou zijn word ik niet graag op getild. Toch is het aan de ene kant jammer dat deze twee films samen gevoegd zijn. Het verhaal lijkt niet af en dat zorgt enigszins voor een wat matige kijk ervaring. Maar de manier waarop de nieuwe stemmen en muziek met de beelden samen werken maken het geheel absoluut de moeite waard. Mede hierdoor heeft deze film over de hele wereld een cult aanhang waar behoorlijk wat bekende mensen tussen zitten. Want eerst maakte de GZA van behoorlijk wat stukken dialoog gebruik voor zijn cd 'Liquid swords'.  En later stak Quentin Tarantino het niet onder stoelen of banken dat deze film een enorme inspiratie bron was voor zijn film 'Kill Bill'. Een ding is alleen zeker 'Shoguns assassin' is zeker niet voor de gevoelige kijker gemaakt, want zelden zal je zo'n gewelddadige film aantreffen.

Copyright kungfufilms.nl (2004)