Na twee jaar in de gevangenis te hebben gezeten wordt Shu Ting Shen (Lui Chia Yung) door zijn vrienden bevrijdt. Het eerste wat hij wil is wraak op Chu (Chen Kuan Tai), de politie chef die verantwoordelijk was voor zijn opsluiting. Shu Ting Shen dringt met een grote groep het huis van Chu binnen en dwingt hem getuigen te zijn van de moord op zijn vrouw en dochter. Chu overleefd het gevecht, maar raakt zo gewond dat hij nooit meer een zwaard zal vasthouden. Na deze gruwelijke daad gaat Shu Ting Shen onmiddellijk met zijn bende naar ‘black town’ om Kao de rijkste inwoner van de regio te beroven. Jaren droomde Shu Ting Shen er al van om dit te doen en eindelijk is het dan zo ver. De roof is alleen niet zo makkelijk uit te voeren. Kao woont in een streng bewaakt huis, met een speciaal gebouwde kluis om zijn waardevolle spullen te bewaren. Op slinkse wijze weet Shu Ting Shen de bouwplannen en de sleutel van deze kluis in handen te krijgen en gaat verder met het plannen van zijn meesterwerk. Chu is ondertussen herstelt van zijn verwondingen en heeft een inventieve oplossing gevonden om met zijn handicap toch te kunnen vechten. Onderweg voegt ook Ting Yi-Lang (Meng Fei) zich bij hem, een premiejager die op de uitgeloofde beloning van Shu Ting Shen uit is. Er ontstaat een hevige strijd tussen de ex-politieagent en de meedogenloze groep criminelen waarin bijna niemand gespaard blijft.

Met deze absolute topcast lijkt het me logisch dat er bijna niks fout kan gaan. Regisseur Karl Mak levert dus ook een film af die zeker tot de betere individuele producties behoord. Het verhaal dat losjes gebaseerd is op de western 'for a few dollars more', is net even anders dan we gewend zijn. En dit is niet het enige wat geleend is van andere films, de gehele soundtrack is namelijk afkomstig van diverse andere Hongkong producties. Het gaat hier niet om een non-stop vechtfestijn, maar er wordt echt aan een verhaal verteld. Ook wordt er enigszins aan karakter ontwikkeling gedaan. Dit pakt alleen niet zo uit als bedoeld en iedereen blijft toch dat oppervlakkige houden. Gelukkig lijdt ‘Shaolin kingboxer’ hier niet onder en wordt er toch tot een bijzonder vermakelijk geheel gekomen. Lui Chai Yung gebruikt de mantis stijl in zijn gevechten en dit ziet er erg goed uit. Als wapen gebruikt hij twee zwaarden en laat zien dat hij dit wapen zowel in zijn linker als rechterhand goed onder controle heeft. Met de gevechten zit het dus wel goed. Er wordt een apart ritme aangehouden dat eigenlijk beter te benoemen is als; flink doorbeuken. Tijdens de aanvallen wordt er weinig gestopt en er vind dus een continue uitwisseling van technieken plaats. De balans tussen gewapende en ongewapende gevechten is goed aanwezig evenals een grote variatie aan wapens. Zowel Meng Fei als Chen Kuan Tai zijn goed op dreef en laten het beste van hun kunnen zien. Het mooie hiervan is dat er niet versneld opgenomen is en het dus op de echte vaardigheid van de acteurs aankomt. Bijna de gehele film speelt zich in een klein dorp af. Tegen het einde gaan we de bossen in, hier vind de meest verrassende scène van de film plaats. Meng Fei weet te ontsnappen aan diverse valstrikken die hier geplaatst zijn. Het maffe is alleen dat iedere logica ontbreekt. Het is dus ook niet duidelijk wie deze vallen plaatst en waarom. Toch zorgt dit voor vermakelijke beelden en ben je dit kleine detail al snel vergeten. Jammer genoeg is Leung Kar Yan niet erg veel in beeld. De momenten dat hij het wel is zijn van goede kwaliteit maar toch had hij beter benut kunnen worden, want hij is wel de gehele film aanwezig. Wilson Tong mocht nog minder doen en die is dus ook maar in een paar shots terug te vinden. Alles in de film heeft een redelijk serieus karakter en is dus zo goed als vrij van slapstick humor. Natuurlijk zijn er een paar flauwe typetjes aanwezig maar die ben je snel vergeten. Voor mij was 'Shaolin kingboxer' zeker een aangename verassing die ik iedereen kan aanraden.

Copyright kungfufilms.nl (2003)