|
Al jaren bevindt zich ergens
in de Shaolin tempel een kwade en bloeddorstige tovenaar (Yuen Shun Yi).
Door middel van diverse taoïstische trucs wordt hij kalm en op zijn plek
gehouden. Niemand mag bij hem in de buurt komen en de oude Chan (Yuen
Cheung Yan) is de enige die hem kan en mag bewaken. Maar na jaren voor
de deur gezeten te hebben is hij het zat. Het feit dat hij zonder wijn
is komen te zitten draagt hier natuurlijk erg aan bij. Hij gaat op zoek
naar wijn en laat zijn post onbewaakt achter. Dit is precies het moment
waar een leerling van de tovenaar (Yuen Jan Jeung) op heeft zitten
wachten. Behendig omzeilt hij de Taoïstische beveiliging en weet hij
zijn meester te bevrijden. Als Chan later terug komt en ontdekt dat de
tovenaar ontsnapt is breekt de hel los. Hij krijgt drie maanden om hem
terug te vinden voordat hij zijn straf krijgt. Ondertussen probeert de
tovenaar de draad weer op te pakken waar hij deze jaren geleden liet
liggen. Om nog meer macht te krijgen dan hij nu al heeft wil hij het
Dodenzwaard kunnen hanteren. Hiervoor moet hij eerst een offer brengen van
negen maagdelijke jongens die alle bij een volle maan geboren zijn. Een
waanzinnige opdracht waar hij zijn broer Lee (Eddy Ko) mee belast. Deze
besluit een wedstrijd te organiseren waarbij de winnende man de hand van
zijn dochter kan winnen. Op deze manier kan hij allerlei tests doen om
te zien of de deelnemer aan de eisen voldoet. Yau Pai Yuen (Yuen Yat
Chor) komt als de grote winnaar uit de bus. Maar wanneer hij ziet dat de
jongedame die zijn bruid moet worden, een vreselijk litteken op haar
gezicht heeft vlucht hij. De bloeddorstige tovenaar zet de achtervolging
in. Onderweg ontmoet Yau Pai Yuen ergens in een verlaten huis Chan. Dit
is voor beide partijen erg handig want de één zoekt de tovenaar en de
ander wordt door hem gezocht. Samen vormen ze het perfecte team om de
tovenaar een halt toe te roepen.
Ik zal er maar niet te veel om heen draaien en meteen maar eerlijk zijn.
‘Shaolin drunkard’ is absoluut een van de meest bizarre kung fu films
die er ooit gemaakt is. Het mooie hiervan is dat de film nog eens
extreem vermakelijk is ook. Alles kan en alles mag en hierdoor val je
van de ene verassing in de andere. Rare Taoïstische trucs waarbij vreemde
poppen, gadgets en andere werktuigen gebruikt worden. Een man in een
kikkerpak die rondspringt en vecht terwijl hij onder controle gehouden
wordt door het geluid van een toeter, Eddie Ko die knokt terwijl zijn
handen in de fik staan. Zelfs een heuse Chinese variant van domino d-day
wordt niet geschuwd. Door middel van deze domino stenen wordt de
bloeddorstige tovenaar beveiligd. Zodra het mechanisme eenmaal in
werking gezet is moet je wel van hele goede huize komen wil je het nog
kunnen stoppen. We zijn natuurlijk wel wat gewend van regisseur Yuen Wo Ping. Maar de begin jaren tachtig was toch wel de periode waarin
hij zijn meest extreme films maakte. Het is niet alleen kung fu wat
belangrijk is maar de gehele aankleding van de film. Alles ziet er goed
verzorgd uit en de timing in de humor is super. Wel erg kinderachtig,
maar dit maakt het juist zo vermakelijk. Mensen die op de gekste
momenten struikelen en aan de lopende band stomme dingen doen zijn dus
ook niet vreemd. De dialogen zijn ook nog eens echt om te lachen. Dit is
natuurlijk niet direct aan de regisseur toe te rekenen, aangezien het
hier om de Engelse versie gaat. Als het goed is zal er toch wel enige
gelijkenis tussen de originele grappen en de vertaling hiervan moeten
zijn. Het verhaal speelt zich ver in het verleden af maar de gevoerde
gesprekken komen kunnen zo uit deze tijd. Dit geeft het geheel nog
een waziger tintje mee dan het al heeft. De meest opvallende rol is weg
gelegd voor Yuen Cheung Yan. Eigenlijk kunnen we beter rollen zeggen,
want hij neemt er twee voor zijn rekening. Hij geeft de oude dronken man
gestalte en een oude vrouw. Dit doet hij voortreffelijk en deze
personages komen ook in meerdere films terug. ‘Taoism drunkard’ en
‘Miracle fighters’ zijn twee films waarin hij ook op deze manier te zien
is. Deze drie films zijn allemaal gemaakt door bijna de gehele Yuen
familie. Iedereen heeft wel een rolletje of werkte achter de schermen
mee. Yuen Yat Chor heeft zijn grotere broer de grootste rol. Hij ziet er
gewoon normaal uit maar trekt wel zijn trukendoos open. Zo voert hij een
poppenkast voorstelling op met zijn duimen als poppetjes. Helpt hij even
een man van een vreselijk gezwel op zijn rug af en probeert hij diverse
vrouwen te versieren. In de gevechten is niet alleen kung fu belangrijk.
Het is een mengelmoes van kung fu en gadgets. Yuen Shun Yi vecht met een
aantal ijzeren ringen. Als een goochelaar weet hij ze met elkaar te
verbinden en zijn tegenstander vast te zetten. Dit getuigt van enorme
creativiteit in de choreografie en leveren allerlei hilarische momenten
op. Bijna geen één gevecht is dus zuiver en alleen kung fu. Hierdoor zit
er lekker veel variatie en is ‘Shaolin drunkard’ een welkome afwisseling
in het genre. Je moet alleen wel van de extreme humor houden die Yuen Wo
Ping en zijn familie er op na houdt. Wat mij betreft een absolute
klassieker en een ware uitdaging voor die gene die willen testen hoeveel
ze werkelijk van kung fu films houden.
Copyright
kungfufilms.nl (2005) |