Als zijn oom Bill (Bill Tung) gaat trouwen vertrekt Keong (Jackie Chan)
naar New York om hierbij aanwezig te zijn. Het moet een rustige vakantie
worden. Na het huwelijk zal hij in het appartement van zijn oom
verblijven. Deze is toch op huwelijks reis en zo heeft hij lekker het
rijk voor zichzelf. Omdat zijn oom net zijn supermarkt verkocht heeft
besluit Keong de nieuwe eigenaar een beetje te helpen. Elaine (Anita
Mui), de nieuwe eigenaar is hier erg blij mee. Ze kent niet zoveel
mensen in de Bronx en ze voelt zich erg veilig bij Keong. Al snel blijkt
dat het inderdaad handig is dat hij aanwezig is. Een straatbende
probeert namelijk van alles mee te nemen zonder te betalen. Maar dankzij
het heldhaftige optreden van Keong lukt dit ze niet. De bende druipt
verslagen af maar laat het hier niet bij zitten. Door middel van een
list lokken ze Keong een afgelegen steeg in en maken daar korte metten
met hem. Zwaar gewond weet hij het appartement van zijn oom te bereiken.
Hier wordt hij gevonden door Danny (Morgan Lam), zijn invalide
buurjongen. Deze roept snel de hulp in van Nancy (Francoise Yip) zijn
oudere zus. Samen helpen ze hem weer op de been. Alleen voor dat hij
bijkomt zorgt Nancy dat ze weg is. Zij is namelijk de vriendin van de
leider van de bende. En waarschijnlijk zal Keong haar herkennen. De
volgende dag hoopt Keong te kunnen doen wat hij beloofde. Hij wil Elaine
gaan helpen in de winkel. Alleen hij krijgt het niet voor elkaar om er
te komen. De bende zit wederom achter hem aan. Voor dat Keong het weet
zit hij samen met zijn vrienden midden in een oorlog tussen twee bendes.
Alleen hij heeft de mogelijkheid om ze hier heelhuids uit te helpen.
Maar dit zal niet zonder slag of stoot gaan.
In
de jaren tachtig deed Jackie Chan twee pogingen om zijn succes uit te
breiden van Azië naar de rest van de wereld. Dit was met de films 'Battle
creeck brawl' en 'The protector' (zijn kleine rollen in beide 'Cannonball
run' zijn eigenlijk niet noemenswaardig). Beide films sloegen totaal
niet aan. Hij mocht zichzelf niet zijn en om deze reden hield hij het
doel van wereldroem maar voor gezien. Maar midden jaren negentig begon
het toch weer te jeuken. Het plan werd opgevat om een film te maken die
hem in een Amerikaanse omgeving zou plaatsen. Op deze manier zou hij
gewoon zichzelf kunnen zijn. De omgeving moest er voor zorgen dat het
voor de westerse kijker allemaal wat toegankelijker werd. Tot ieders
blijdschap werd de film een enorm succes. Jackie Chan kreeg in een klap
zijn wereldroem en de gevolgen hiervan zijn nog steeds merkbaar. En dit
is natuurlijk verdiend. Jackie Chan is en blijft een acteur en martial
artist van wereldformaat. Dit is ook absoluut te merken in 'Rumble in
the Bronx'. De actie spreekt boekdelen en de opbouw is subliem. Het
begint allemaal met een stukje training. Daarna een verbluffende korte
vechtpartij tegen vier man en dan een maffe achtervolging. Deze formule
herhaalt zich een aantal keer. De confrontaties en de stunts worden
alleen wel steeds groter. Meerdere malen neemt Jackie Chan enorme
risico's. Hij springt van een hoog gebouw naar een klein balkon. Duikt
van een auto die van een dak geduwd wordt en incasseert de ene keiharde
klap na de andere. Hij is dus gewoon lekker zichzelf en zet alles op
alles om ons te vermaken. Een van deze acties gaat zelfs goed fout. Bij
het springen van een brug op een hovercraft glijdt hij uit en breekt hij
zijn enkel. Deze scène zit gewoon in de film en ziet er flink pijnlijk
uit. Maar dit zal Jackie Chan niet stoppen. Bij de aftiteling krijgen we
te zien dat hij met behulp van een geprepareerde sok over zijn gips
gewoon doorgaat met zijn gekkigheden. De man is dus ook niet te stoppen.
Wat alleen ontbreekt is een goede eindconfrontatie. In plaats hiervan
moeten we het doen met een bizarre achtervolging met een hovercraft. Op
zich een goede ruil maar toch ga je hierdoor wel wat missen. Dit alles
zou zich moeten afspelen in de straten van New York. Alleen zoals we in
'Who am I' ook al merkten neemt Jackie Chan het niet zo nauw met dit
soort zaken. De opnames werden namelijk gedaan in het Canadese Vancouver.
De vergunningen waren daar makkelijker te krijgen en daardoor was de
keuze snel gemaakt. Over het algemeen genomen is het hoofdzakelijk
Jackie Chan die schittert in deze film. Er zitten genoeg kundige acteurs
in de film maar hun rollen zijn vrij beperkt. De grootste namen zijn wel
Bill Tung en Anita Mui. Helaas zijn beiden recentelijk overleden en
vooral in het geval Anita Mui is dit een bijzonder triest verhaal. Deze
vrouw was een actrice van wereldklasse. In 'Rumble in the Bronx' laat ze
dit maar al te goed zien. Ze speelt namelijk een behoorlijk truttige
vrouw. Op zich niets bijzonders maar het knappe is dat ze haar normaal
zo sexy/stoere uitstraling compleet kwijt is. Francoise Yip daarentegen
zet een vrouw met een hele andere uitstraling neer. Sexy, standvastig en
doelbewust. Het opvallende hierin is dat het een van haar eerste
filmrollen was. Verder moeten we het doen met een cast die hoofdzakelijk
uit westerse acteurs bestaat. Waar het aan ligt is compleet onduidelijk
maar het lijkt er op dat geen een acteur hiervan normaal kan acteren.
Stuk voor stuk wordt er zwaar onnatuurlijk en overdreven geacteerd.
Iedere Amerikaan wordt dus ook neergezet als een malloot zonder enige
vorm van intelligentie. Dit kan in het begin als irritant ervaren
worden. Maar het zou zonde zijn om je hier te veel aan te storen.
'Rumble in the Bronx' heeft namelijk genoeg te bieden. Het zorgt voor
een blij gevoel wat vermengd wordt met een flinke dosis adrenaline. En
dit is precies wat Jackie Chan wil bereiken bij zijn kijkers.
Copyright
kungfufilms.nl (2006) |