|
Na compleet hersteld te zijn
van zijn eerder avontuur biedt Takuma Tsurugi (Sonny Chiba) zich weer
aan als huurmoordenaar. Hij vindt in Otaguro (Ko Tanaka) een redelijk vaste
opdrachtgever en voert regelmatig kusjes voor hem uit. Zijn nieuwste
opdracht is het uitschakelen van twee mensen. De een wordt al dagen door de
politie verhoord en de ander is voortvluchtig met een gouden boeddha
beeld. Op zijn bekende keiharde wijze klaart hij de klus en levert het
beeld af bij zijn opdrachtgever. Een politie agent die getuige was van
de moord voelt zich alleen erg verantwoordelijk voor wat er gebeurd is.
Hij vraagt aan zijn chef of hij dieper in de zaak mag duiken maar krijgt
nee als antwoord. Omdat de zaak hem zo bezighoudt dient hij ontslag in
om toch zijn onderzoek door te kunnen zetten. Langzaam maar zeker
ontdekt hij dat Otaguro de opdrachtgever was en waar deze mee bezig is.
Otaguro is
namelijk geld aan het inzamelen voor de bouw van een enorm martial arts
centrum. Dit financiert hij doormiddel van afpersing, diefstal en
allerlei andere duistere zaken en tevens krijgt hij ook nog steun van de
maffia. Aangezien Otaguro de Bushido code behoorlijk schendt met zijn duistere
praktijken besluit Otaguro, een belangrijke leraar hem hiermee te
confronteren. Natuurlijk valt dit niet in goede aard en Takuma Tsurugi
krijgt de opdracht Kendo Masaoka te vermoorden. Hier voelt hij echter niet zoveel
voor aangezien Kendo Masaoka een van de weinige is die zijn ware achtergrond weet
en hem begrijpt. De weigering van de opdracht veroorzaakt natuurlijk een
rel en Takuma Tsurugi breekt met zijn opdrachtgever. Als dit hele
verhaal de maffia bereikt besluit deze in te grijpen en Otaguro uit zijn
positie te ontheffen. Ze plegen een aanslag op Otaguro en sturen een oude
bekende op Takuma Tsurugi af. Dit is voor hem een teken dat hij keihard
mag terug vechten en dat doet hij dus ook.
Of het zo gepland was durf ik niet te zeggen maar vrijwel direct na het
maken van het eerste deel werd ‘Return of the streetfighter’ gemaakt.
Opvallend is dat de sfeer een stukje minder grimmig is en het verhaal
een stukje beter uitgedacht is. Sonny Chiba is natuurlijk wederom Takuma
Tsurugi en een groot deel van de cast uit het eerste deel keert ook
terug. Het verhaal begint met een bijzonder gewelddadige moordaanslag in
het politiebureau. Natuurlijk gaat dit compleet over de top maar het is
wel geweldig om naar te kijken. Eerst laat hij zich arresteren door de
bewaking van een ambassade te belagen. Vervolgens rukt hij zich los
in het politie bureau en stormt de verhoorkamer in waar zijn doelwit
zich bevindt. Tijdens het gevecht met de agenten vernield hij met een
twee vingers de stembanden van de man die hij moest hebben. Als toegift
verdwijnt hij vervolgens door een muur die hij eerst compleet aan gort
geschopt heeft. De toon voor de film is hiermee gezet en na nog een
vergelijkbare actie wordt het vrij rustig. Bij de introductie van de
karate school krijgen we een mooie demonstratie te zien van wat Japan
allemaal te bieden heeft op martial arts gebied. Dit loopt uiteen van
het Samurai zwaard tot de stok, sai en allerlei andere wapens. Ook Sonny
Chiba krijgen we in training te zien. Hierbij heb ik alleen wel mijn
twijfels of hij het echt zelf is die de salto’s maakt en zich in
handstand opdrukt. We krijgen net zijn gezicht niet te zien en dit
blijft toch altijd verdacht. De gevechten nemen in dit tweede deel een
groter deel van de film op dan in het eerste deel. Maar ondanks dit is
het verhaal toch beter uitgewerkt. Er zijn meerdere personages bij
betrokken en het verhaal bouwt ook beter op. Zo lijkt het in het begin
nog niet duidelijk ergens over te gaan maar langzaam maar zeker komt er
duidelijkheid. Sommige karakters hebben een bijzondere introductie. Zo
doet de maffiabaas zich voor als straatverkoper die niet kan praten. Ook
zien we gebeurtenissen die eigenlijk niets met de hoofd verhaal lijn te
maken hebben. Deze verschaffen leuke achtergrondinfo maar hebben niet
hun terug slag op het verhaal. De duur van de film is alleen niet echt
lang. Helemaal als je daar nog een aantal net iets te lange flashbacks
uit het eerste deel bij optelt. We krijgen wederom het complete gevecht
te zien tussen Sonny Chiba en Masafumi Suzuki. Ook komt de volledige terugblik van de
moord op zijn vader nog een keer langs. Deze flashback heeft wat meer
nut als de ander benoemende aangezien Takuma Tsurugi hier zijn kracht
uit put. De laatste woorden van zijn, in de oorlog vermoordde, vader zijn
hoofdzakelijk de reden waarom hij zo geworden is. Een minpuntje vind ik
wel de terugkeer van Masashi Ishibashi , de doorgeslagen karate vechter uit het eerste
deel. Het leek er verdraaid veel op dat hij toch wel aan zijn einde
gekomen was door de hand van Takuma Tsurugi. Het excuus voor zijn
terugkeer wordt toegekend aan de wonderbaarlijke vooruitgang van de
medici in de jaren zeventig. En dit maakt het in de sfeer van de rest
van de film allemaal weer acceptabel. Ondanks dat deze tweede
‘streetfighter’ film een stuk minder gewelddadig is dan de eerste is dit
toch de betere van de twee. Alles voelt wat beter aan en kijkt een stuk
makkelijker weg. Het verhaal wordt boeiender verteld en er zit meer
variatie in de actie. Maar het is en blijft een tweede deel en het
eerste deel mag niet overgeslagen worden voordat je hier aan begint.
Copyright
kungfufilms.nl (2005) |