In de laatste dagen van
de Han dynastie probeert de ambitieuze generaal Cao Cao (Zhang Fengyi)
geschiedenis te schrijven. Door middel van leugens en gekonkel weet hij
zijn heerser zover te krijgen dat hij de oorlog verklaart aan Liu Bei (Yau
Yung) en Sun Quan (Chang Chen). Een oorlog die Cao Cao met liefde voor
hem zal voeren. Een oorlog waarbij Cao Cao zijn tegenstander met gemak
denkt te verslaan. Echter heeft hij niet gerekend op de sterke en trouwe
generaals in het leger van Liu Bei. Hun strategieën zijn sterk en
inventief en hierdoor weten ze de aanvallen steeds weer te weren. Winnen
doen ze niet maar ze maken het Cao Cao heel moeilijk. Het lijkt er dus
ook op dat Liu Bei niet lang weerstand kan blijven bieden. Het wordt dus
tijd om hulp te zoeken bij de Sun Quan. Ondanks dat deze uit een lijn
van grootse vorsten komt heeft hij zich nog niet weten te bewijzen. Zijn
eigen raadsheren hebben geen vertrouwen in hem en pleiten dus ook voor
overgave. Net voordat deze beslissing wordt genomen meldt Zhu Ge Liang (Takeshi
Kaneshiro) zich. Hij is gestuurd door Liu Bei om de samenwerking te
bespreken. Sun Quan durft de beslissing zelf niet te nemen en laat dit
over aan Zhou Yu (Tony Leung), zijn beste generaal. Het klikt vrij snel
tussen beide heren en dus is de uitkomst positief. Helaas zijn ze er
hier nog niet mee. Ze moeten nu nog weerstand bieden aan zijn
belachelijk grote troepen. Om het erger te maken zijn deze ook nog eens
gegroeid doordat hij een pact heeft weten te sluiten met een noordelijk
koninkrijk. Met alle schijn tegen komt het dus aan op tactiek en
verrassing. De legers worden klaar gestoomd en de plannen gesmeed zodat
ze klaar zijn voor de verdediging.
Het nieuws dat John Woo
weer een film ging maken in Azië werd positief ontvangen maar echt veel
stof deed het niet opwaaien. Zijn Amerikaanse films waren prima maar
konden niet tippen aan wat hij in Hongkong had voort gebracht. 'Eerst
zien en dan geloven' was dus ook het gevoel bij velen. Het feit dat zijn
keuze gevallen was op de verfilming van een aantal hoofdstukken uit de
literaire klassieker 'Romance of the three kingdoms' stemde in ieder
geval positief. Weliswaar een grote klus maar niet een die John Woo niet
aan zou kunnen.
Om de trend van dit
moment maar voort te zetten is 'Red cliff' ook een film van grootse
omvang. Bizarre grote legers, een episch verhaal en vele karakters.
Eerder is al gebleken dat dit niet altijd even makkelijk is om tot een
goede film te brengen. Vaak wordt verzand in de verkeerde details of
krijgen de personages niet genoeg aandacht. John Woo heeft dit simpel
weten op te lossen. Hij heeft simpelweg besloten om de film in twee
delen uit te brengen. Hiermee heeft hij rustig de tijd om alles te
vertellen zoals nodig is. Dit eerste deel duurt meer dan twee uur. Er
wordt dus ook rustig de tijd genomen om alles op te bouwen en neer te
zetten. Hiermee bewijst John Woo wat een voortreffelijk regisseur hij
is. Ieder personage leeft en zelfs de bijrollen spreken tot de
verbeelding. Ook het verhaal weet hij overzichtelijk te vertellen. Zelfs
als je niet bekend bent met het oorspronkelijke verhaal is het te doen
om alle eindjes aan elkaar te knopen. Hij vergeet niets aan details en
gaat nooit uit van toeval of voor de hand liggen. Het knappe hiervan is
dat hij ook niet verzand in details en het tempo er goed in weet te
houden.
Vele geschetste
situaties uit de film zijn noemenswaardig. Of dit nu gaat om
conversaties of confrontaties het maakt voor het niveau niets uit.
Natuurlijk is bekend dat John Woo als geen ander helden weet neer te
zetten. De manier waarop hij hier Guan Yu het verhaal in trekt is
werkelijk om koude rillingen van te krijgen. In zijn eentje tegen een
enorme overmacht. Hij weet de vlag van zijn heerser terug te krijgen
onder het paard van zijn tegenstander vandaan. En dit terwijl hij zelf
te voet is en tussen duizenden tegenstanders staat. Een ware ode aan
zijn legende. Dit is alleen niet waar het stopt er worden nog diverse
andere karakters op deze manier neergezet. Allemaal in die typische John
Woo stijl. Verder is zijn stijl redelijk terug te herkenen. Overmatig
gebruik van Slow motion is hier niet meer aan de orde. Wel kenmerkend is
het gebruik van witte duiven. Deze spelen een redelijk prominente rol in
de film.
De gevechten zijn
groots te noemen. Enorme slagvelden vol met duizenden soldaten. Hier is
het de strategie die het vermaak brengt. Hoe lok je een tegenstander die
met meer is in de val en versla je hem. Als er iets op individueel
niveau plaats vindt is het dus te midden van velen. De stijl is redelijk
realistische te noemen. Lekker met de beentjes op de grond. Echter houdt
het realisme wel op bij de bovennatuurlijke kracht die sommigen ten toon
spreiden. Je staande houden te midden van een overmacht van duizenden en
nog levend weglopen is niet echt haalbaar. Toch brengt dit een heerlijke
sfeer met zich mee. Dit soort dingen brengt natuurlijk wel een
behoorlijk dosis computer effecten met zich mee. Soms gaan deze een
klein beetje over de top in grootsheid. Echt storend is het niet maar
een tandje minder had best gemogen.
Bij de het zien van
de nog jeugdige Takeshi Kaneshiro in Wong Kar Wai's 'Chungking express'
had niemand kunnen bedenken dat hij zou uitgroeien tot een acteur van
dit niveau. Daar was al wel zijn talent zichtbaar maar hoe hij zich hier
houdt naast Tony Leung is erg sterk. Zij hebben de meest prominenten
rollen en zijn goed aan elkaar gewaagd. Wat erg opvalt is dat niemand
hier heel erg het voortouw neemt. Werkelijk elke acteur schittert en
laat zijn beste kant zien. Er wordt hier echt gewerkt als een team om
het beste eind resultaat te halen.
Er
mag gezegd worden dat John Woo zich weer op de kaart gezet heeft met
'Red cliff'. Werkelijk alle elementen die belangrijk zijn vind je terug
in deze film. Hier komt nog eens bij dat de verhoudingen precies goed
zijn. Ieder personage heeft diepgang en draagt zijn steentje bij. Voeg
hier ook nog eens prachtige actie, mooie beelden van China en
heldhaftige krijgers aan toe en je hebt niets meer te wensen. Door dit
sterke eerste deel van 'Red cliff' zorgt John Woo er voor dat het tweede
deel meteen de film is waar iedereen op zal wachten in 2009. Een
indrukwekkende prestatie die alleen door een voortreffelijke regisseur
als hij bereikt kan worden. Nu alleen hopen dat hij dit spoor blijft
volgen en Hollywood laat voor wat het is!
Copyright
kungfufilms.nl (2008) |