|
Het leger van
generaal Zhou Yu (Tony Leung) heeft zich laten terug dringen tot het
fort op 'Red cliff'. Een moeilijk inneembare vesting in een bocht van de
gele rivier. Op zich een prima plek om een sterke verdediging op te
bouwen.
Alleen tegenstander Cao Cao
(Zhang Fengyi) is met een zo grote overmacht gekomen dat winnen
onmogelijk lijkt. Toch laat Zhou Yu zich niet uit het veld slaan. Hij
blijft zoeken naar manieren om het enorme leger van zijn tegenstander te
kunnen breken. Gelukkig wordt hij hierin ondersteund door een aantal
intelligente en vasthoudende bondgenoten. De berekenende Zhu Ge Liang (Takeshi
Kaneshiro) stort zich volledig op de problemen en weet zo onder andere
het wapentekort op te lossen. De jonge maar brutale Sun Shangxiang (Zhao
Wei) weet binnen te dringen in het vijandige kamp. Hier weet ze de
gehele situatie van Cao Cao in kaart te brengen. Natuurlijk zit de
vijandige generaal ook niet stil. Zijn ideeën zijn vuil en hij doet er
alles aan om het moraal van zijn tegenstanders te breken. Uiteindelijk
lukt het hem dus ook om zonder enige aanval het leger van Zhou Yu op te
splitsen. Dit maakt Zhou Yu er niet minder strijdlustig om. Hij is nog
steeds vastberaden zijn tegenstander te verslaan. Dit ondanks dat hij
met zijn leger van dertigduizend man zwaar in de minderheid is. Cao
Cao's leger is tien keer groter en veel beter bevoorraad. Dit wil echter
niet zeggen hij niet ter verslaan is. Hoogmoed komt namelijk voor de val
en het onderschatten van een ogenschijnlijk zwakke vijand is zo gebeurd.
Met 'Red cliff'
bewees John Woo dat hij nog wel degelijk films kon maken in Azië. Alles
klopte aan dit op grootse wijze verfilmde hoofdstuk uit 'The romance of
the three kingdoms'. Het werd alleen allemaal iets te groots en daarom
moest er een splitsing komen. Terecht want het maakt niet uit hoe goed
een film is, vijf uur is een hele lange zit. In het eerste deel hebben
we de opbouw gezien voor wat een epische strijd moest worden. Het tweede
deel moet de conclusie brengen. De verwachtingen zijn dus ook hoog
gespannen voor 'Red cliff II'.
Aangezien de twee
films aaneengesloten gefilmd zijn lopen ze qua sfeer en stijl gelijk. Ze
vormen een naadloos geheel. Het kijken van deel twee zonder deel één is
dus ook geen aanrader. Je gaat hierdoor zeker veel dingen niet
begrijpen. John Woo zet op de zelfde rustige wijze zijn koers hier
voort. In eerste instantie brengt hij ons boeiende dialogen en
situaties. Hierbij bouwt hij de eerder gevormde personages verder uit
zonder in herhaling te vallen. Er ontstaan nieuwe vriendschappen en
spanningen of oude worden weer boven gehaald. Hierbij maakt hij dankbaar
gebruik van het talent van de cast. Tony Leung en
Takeshi Kaneshiro zijn
sterke acteurs en dragen het geheel op de juiste wijze. De ondersteuning
die ze hierbij krijgen van de rest is ook niet mis. Eigenlijk iedereen
speelt voortreffelijk. Lin Chi Ling laat goed zien wat ze kan als de
vrouw van Zhou Yu. Haar uitstraling is helder en je kan haar
uitdrukkingen goed lezen. De enige vreemde eend in de bijt is Zhao Wei.
Haar spel is aan de speelse kant en hierdoor valt ze een beetje uit de
toon. Het is niet zo dat ze heel vervelend is om naar te kijken maar
perfect passen bij de rest doet het niet. Dit geldt eigenlijk voor de
hele situatie waar ze in belandt. John Woo heeft hier een beetje op de
gebruikelijk Hongkong manier invulling aan gegeven. Hier had best wat
volwassener mee omgegaan mogen worden. Alles in de film is namelijk
geloofwaardig maar hier is het realisme even weg. Het is alleen niet zo
dat dit de film compleet overschaduwt maar het is wel iets wat opvalt.
Er kan dus gezegd
worden dat 'Red cliff II' qua verhaal, opbouw en dialogen goed in elkaar
zit. Hier komt nog eens bij dat het visueel gezien een waar juweeltje
is. De beelden zijn groots opgezet en de omgeving is prachtig. Alles is
tot in de details verzorgd. Dit kan natuurlijk ook niet anders want het
budget was enorm. Om dit allemaal voor elkaar te krijgen kon het
natuurlijk niet zonder computer effecten. Deze zijn duidelijk van echt
te onderscheiden maar niet storend. Het was simpelweg de enige
mogelijkheid om het enorme leger van Cao Cao op de been te krijgen. Maar
ondanks de grootsheid van alles houdt John Woo toch een goed overzicht
van de situaties. Het is duidelijk te volgen waar alles zich afspeelt en
hoe het allemaal in elkaar zit. Zelfs het enorme eindgevecht heeft een
duidelijke structuur.
De actie in de
film wordt bewaard tot het einde. Hier barst het geweld echt los en zijn
we getuige van hoe het er vroeger op het slagveld aan toe ging. Het zou
natuurlijk geen John Woo film zijn zonder zijn gebruikelijke elementen.
Broederschap, patstellingen, prachtige choreografie en zelfs de duiven
zijn aanwezig. Het is misschien allemaal een stuk minder rauw dan
voorheen maar de kijker met een oplettend oog haalt zijn stijl er zo
uit. Mocht je op zoek zijn naar kung fu dan wordt je helaas
teleurgesteld. De echte gevechten blijven uit. Zelfs Guan Yu komt niet
helemaal los. Hij heeft nog wel even zijn eigen momentje maar helaas
wordt zijn introductie uit het eerste deel niet overtroffen.
Samen met het eerste
deel vormt 'Red cliff II' een prachtig geheel. Het is een heerlijke film
waar eigenlijk weinig tot niets op aan te merken is. Alles klopt en zit
op de juiste plaats. De beelden zijn prachtig, de personages goed en het
verhaal sterk. Het enige verwijt wat we zouden kunnen maken is dat John
Woo iets te veel zijn tijd neemt. De verhaallijn waarin Zhao Wei de
hoofdrol speelt had misschien iets meer volwassen gemogen maar de film
verpesten doet dit niet. Naast deze twee details is de film bijna
perfect en wordt de lat voor de rest van de films van 2009 meteen erg
hoog gelegd.
Copyright
kungfufilms.nl (2009) |
