|
De nogal eigenwijze Fang Si Yu (Meng Fei) maar heeft
een goed hart. Met zijn vaardigheid in kung fu helpt hij altijd de
zwakkeren. Als gevolg is hij dus regelmatig aan het vechten, iets wat
zijn moeder die tevens zijn kung fu leraar is, ernstig verontrust. Voor
de zoveelste keer raakt hij, samen met zijn vrienden, betrokken bij een vechtpartij. In de strijd die volgt komt een van zijn
tegenstanders per ongeluk om het leven. De dood die hij op zijn geweten
heeft laat hem koud omdat hij vindt dat de overledene het over zich zelf
had afgeroepen. Echter denken de twee leraren, waarvan de gedode man een
student was, hier heel anders over. Samen met een groep leerlingen gaan
ze verhaal halen bij het ouderlijk huis van Fang Si Yu. Op dat moment is
Fang Si Yu niet thuis en er ontstaat een meedogenloos gevecht waarbij
zijn vader overlijdt en zijn moeder ernstig gewond raakt. Fang Si Yu
komt veelste laat thuis en is razend als hij hoort wat er gebeurd is. Hij
schreeuwt om wraak, maar zijn moeder weet tot kalmte te bedaren. Met
tegenzin stemt hij in op het voorstel van zijn moeder om ergens op het
platteland te gaan trainen en dan later wraak te nemen. De eerste
kans die Fang Si Yu krijgt neemt hij de benen om de twee leraren op te
zoeken. De strijd die volgt kost hem bijna het leven, maar door het
tussen beide komen van zijn moeder en de dorpelingen, laten ze hem gaan.
Er zit niks anders op dan door te trainen totdat hij op gelijk niveau
als zijn tegenstanders zit en met de hulp van zijn moeder zou dit moeten
lukken.
Het verhaal centreert zich rond de
historische figuur Fang Si Yu. Alleen ‘Prodigal boxer’ verteld het
verhaal vanaf het begin. De meeste films over Fang Si yu beginnen
waar deze film eindigde. Voor Meng Fei was dit, na een kleine rol in
‘Kingboxer’ gespeeld te hebben, zijn eerste hoofdrol. Hij ziet er dus
ook erg jong en nogal tenger uit, dit gaat absoluut niet te koste van
zijn prestatie. Hij speelt erg overtuigend en dit geldt ook voor de rest
van de acteurs in de film. Het gaat ook niet alleen om het wraak verhaal
maar ook om de opbloeiende romance tussen Fang Si Yu en een meisje dat
hij eerder gered heeft. Het verhaal vordert op een vrij traag tempo. Een
tempo dat te vergelijken is met een film als ‘Five Shaolin masters’.
De hele sfeer in de film ligt ook ongeveer op de zelfde lijn als deze
Shaw topper en dit is iets wat erg bijzonder is voor een individuele
productie. Een behoorlijk sterk uitgewerkt verhaal voor een kung fu
film uit deze tijd. Er wordt veel van locatie gewisseld en alles is
lekker ruim opgezet. Er zitten zelfs een aantal momenten in waar Meng Fei
te paard van de ene plek naar de andere rijdt. Erg bijzonder want
normaal wordt er nooit aandacht gegeven aan de manier waarop men reist,
ze zijn gewoon opeens ergens anders. De gevechten zijn niet echt spectaculair en een beetje houterig.
Hoofdzakelijk wordt er vuist tegen vuist gevochten met aan het einde een
gevecht tegen een speer. Maar dit is zo kort dat het te verwaarlozen is.
Als je goed op let zal je in de kleine rollen diverse bekende acteurs
zien o.a. Fong Hak On en Lui Chia Yung. De laatste was ook
verantwoordelijk voor de choreografie en dus ook regelmatig in beeld.
Meg Fei heeft als
tegenstanders zowel Yusaka Kurata als Wong Ching tegenover zich. Yuaska
Kurata is zoals altijd geweldig maar Wong Ching krijgt het niet voor
elkaar om uit zijn schaduw te komen. Wat de film extra bijzonder maakt is
de typische jaren zeventig soundtrack. In een aantal scènes wordt dit
ook nog eens aangevuld door beelden die redelijk psychedelisch zijn.
Zeker een van de betere films uit de begin jaren zeventig en naar mijn
idee behoorlijk ondergewaardeerd in Nederland.
Copyright
kungfufilms.nl (2003) |