Eenzaam en verbitterd trekt Lu Du Shing (Chang Ling) door China. Haar enige echte reisgezel is het breed-zwaard wat ze eeuwig in haar linkerhand houdt. Het doel van haar reis is bewijzen dat haar breed-zwaard beter is dan ieder ander zwaard. En hier komt nog bij dat ze op zoek is naar een man die bekend staat als 'The peerless swallow' (Ling Yun). Maar de reden hiervoor is iedereen onbekend. Alleen ze is niet de enige die naar deze man opzoek is. De halve martial arts wereld jaagt namelijk ook op hem. De een om te kunnen bewijzen superieur te zijn en de andere om hem aan te stellen als hun leider. Alleen 'The peerless swallow' laat zich niet vinden. Ten minste dat denkt men. Want tijdens haar reis komt Lu Du Shing in contact met een andere eenzame reiziger. Beiden gaan ze dezelfde richting op dus besluiten ze samen te reizen. Voor Lu Du Shing bijzonder ongewoon maar haar nieuwe vriend is haar niet echt tot last. Zijn lange aandringen helpt natuurlijk ook erg mee in haar beslissing. Het spoor dat ze volgen leidt steeds meer naar het 'Eighteen linked castle'. Een plek waar achttien verschillende clans samen hun hoofdkwartier hebben. Nog niet zo lang geleden overleed hun leider. The peerless swallow' zou degene moeten zijn die normaal gesproken zijn plek zou moeten in nemen. Tevens was het plan dat hij zou trouwen  met de dochter van hun leider. Alleen hij is al tijden verdwenen dus is iedereen in rep en roer. Uit frustratie beginnen diverse leden maar allerlei plannen te bedenken om zelf het leiderschap naar zich toe te trekken. Hierdoor wordt de onrust alleen maar groter. Als Lu Du Shing met haar reisgezel in het 'Eighteen linked castle' aankomt is de chaos compleet. Ze vallen midden in een coup en belanden in de ene verrassing na de anderen.

Sommige films hebben een titel die onmiddellijk nieuwsgierigheid opwekt. 'My blade, my life' is er daar absoluut een van. Het heeft zo een magische toon die aanspreekt en verleidt tot kijken. Maar de vraag is natuurlijk maakt de film het idee wat hij opwekt ook waar. En als je van individueel geproduceerde wu xia films houdt is het antwoord een absolute ja.

Zoals altijd is het verhaal waarschijnlijk een onderdeel van een veel grotere epos. Één met meerdere hoofdstukken, plots, ontmoetingen en confrontaties. Om deze allemaal in een film te stoppen was niet mogelijk en daarom is er waarschijnlijk voor twee hoofdstukken gekozen. Het begin van de film heeft dus ook niet echt veel meer van doen met het uiteindelijke verhaal. Het enige waar dit echt voor dient is als introductie voor de hoofdrolspelers. De ontmoeting tussen de karakters van Chang Ling en Ling Yun. Hiervoor belanden ze beiden in een strijd tegen de Ying-Yang clan. Alleen het vreemde is dat deze strijd niet afgemaakt wordt. Opeens is het niet meer belangrijk en schakelen we over naar het volgende hoofdstuk. Hier zit je als kijker dus ook continue te wachten tot Yueh Hua, die de leider van die clan speelt, weer opduikt. Vreemd genoeg gebeurt dit niet. Maar over het algemeen is dit eigenlijk het enige wat er mis is met het verhaal. Verder is het goed overzichtelijk. Zelfs de enorm grote cast zorgt niet voor verwarring. De presentatie is dus ook overzichtelijk en houdt zich goed bij de hoofdpersonages. Er worden natuurlijk wel kleine zijplots bijgehaald. Dit geeft de personages alleen maar meer kleur en diepte.

Chang Ling is niet echt een actrice die heel erg veel bekendheid geniet. Dit is ook maar een van haar weinige grote rollen. Meestal was ze te zien in bijrollen en achter de schermen was ze ook niet geheel onverdienstelijk. Maar in deze film nam ze de hoofdrol voor haar rekening. En een bijzondere rol is het zeker. Ze speelt een vrouw maar loopt in mannen kleren. Zoals in elke kung fu film heeft niemand dit door, maar dat ter zijde. Ondanks dat ze vrij weinig dialoog heeft weet ze met haar uitstraling zich goed te presenteren. Ze loopt iets mank, heeft enorme woede in haar ogen en gedraagt zich totaal niet vrouwelijk. Voor Ling Yun geldt eigenlijk bijna hetzelfde. Hij heeft vrij weinig dialoog maar zijn uitstraling is top. Bij hem is de woede verruilt voor verbittering en onbegrip voor de martial arts wereld. Dat het zinloos is om te vechten voor eigen roem is dus ook een belangrijk thema van de film. De cast voor deze film bestaat echt uit meer dan honderd acteurs. Hier zitten aardig wat grote namen bij. Zo komt Chan Sing heel even in beeld en zijn sterren als Lung Fei, Lo Lieh, Cliff Lok en Yueh Hua in redelijke rollen te zien. Wat vrouwelijk schoon betreft zijn het Lilly Li en Nora Miao die aan het einde vooral veel te zien zijn.

Op zich kan deze film makkelijk op tegen de grote producties uit de Shaw studio's. Er wordt veel gebruik gemaakt van indoorsets. Er is wel duidelijk te zien dat de studio's waar deze zich bevonden een stukje kleiner waren. De geschilderde achtergrond valt wel heel erg op maar verder ziet het er prachtig uit. Er wordt hier ook veel gebruik gemaakt van rook en andere sfeermakers. De buitenbeelden zijn opgenomen in de bekende studio in Taiwan. Vooral de stadspoort is een herkenningspunt wat in bijna elke film terug komt. Voor de kleding zijn ze compleet los gegaan. Alles lijkt te hebben gemogen en gekund. Vooral Yueh Hua is hier een heerlijk voorbeeld van. Als leider van de Ying Yang clan is het natuurlijk van groot belang dat je in balans bent. Maar om dit door te voeren tot in zijn gezicht is misschien iets te. Hij heeft dus ook één zwarte en één witte wenkbrauw. Zijn paleis is trouwens een van de meest indrukwekkende sets ooit in een individueel geproduceerde wu xia film. De ene helft wit en de andere helft zwart, helemaal volgens het Ying Ying principe. Verder is iedereen in de film perfect aangekleed en op individuele wijze tot in de details gestileerd.

Maar we hebben het hier over een martial arts film en de gevechten zijn natuurlijk een belangrijk onderwerp. De gebruikte stijl doet een beetje Japans aan. Geen ellenlange gevechten maar korte en directe aanvallen. Hierbij zijn de polsen een belangrijk doelwit. Een tegenstander ontwapenen en uitschakelen tegelijk is natuurlijk de snelste manier om te winnen. Dit gaat allemaal in combinatie met grote sprongen en salto's die op bekende wu xia manier gepresenteerd worden. De actie loopt als rode draad door het geheel en neemt zo af en toe het roer over. Het eindegevecht is opvallend genoeg niet eens echt lang te noemen. Het draait dus ook meer om het verhaal dan de actie. Rond het midden van de film ziet echte het hoogtepunt als het om actie gaat. In een toernooi achtige setting neemt een strijder het omstebeurt tegen meerdere vechters op. Allemaal een ander wapen en stijl. Je kan hier heel duidelijk merken dat er goed creatief gedacht is over dit gevecht.

'My blade, my life' is dus best een individueel geproduceerde wu xia film van niveau. Er zijn voldoende interessante personages en het verhaal is goed te overzien. De verhouding verhaal actie is zeventig om dertig. Maar het gebrek aan actie wordt gecompenseerd door het verrassend niveau van de gevechten. We kunnen dus concluderen dat de aantrekkelijke naam het gevoel wat het opwekt redelijk waarmaakt.

Copyright kungfufilms.nl (2006)