Na een flink aantal tegenvallers besluit
de familie Solomon een nieuw leven te beginnen. Ze laten Detroit achter
zich en keren terug naar het gebied waar Roy (Dillan Mcdermot), de vader
van het gezin vroeger woonde. Hier kopen ze van hun laatste geld een
verlaten boerderij met een flink stuk grond. De vader van Roy verbouwde
vroeger zonnebloemen. Roy hoopt hier ook zijn familie mee te kunnen
onderhouden. Dochter Jess (Kirsten Stewart) heeft eigenlijk vanaf het
begin al problemen met de verhuizing. Ze heeft al haar vrienden achter
moeten laten en dit nieuwe begin valt haar zwaar. Ook geeft het huis
haar een raar gevoel. Het lijkt alsof ze stemmen hoort en steeds heeft
ze het gevoel dat ze niet alleen is. Helemaal in de nacht gebeuren er
rare dingen. Al snel ontdekt ze dat ook haar broertje dit alles hoort en
zelfs ziet. Door een traumatisch incident praat de jongen niet. Hierdoor
krijgt Jess maar niet uit hem wat hij precies ziet. Zelf begint ze
steeds meer in de war te raken van wat ze allemaal hoort en ziet. Bij
haar ouders kan ze niet terecht met haar verhaal. Deze denken dat ze
hiermee een excuus ziet om terug te kunnen gaan naar haar oude leven. De
enige die wel naar haar luistert is hun knecht, Burwel Rollins (John
Corbert). Als op een dag na een klein ongeval Roy samen met zijn vrouw
naar het ziekenhuis moet blijft Jess alleen met haar broertje achter.
Het duurt niet lang voordat het huis compleet flipt. Spullen vliegen
door de lucht en Jess wordt zelf bijna de kelder in gesleurd.
Ternauwernood weet ze hier aan te ontsnappen. Helaas voor haar zijn de
gevolgen hiervan nog groter dan verwacht. In paniek belde ze namelijk
naar 911 en als haar ouders thuis komen is de politie er ook al. Van de
puinhoop is natuurlijk niets meer te zien. Alles wordt afgeschoven op
aandachttrekkerij en Jess zakt steeds verder weg. Ondanks alles probeert
Roy zijn gezin bij elkaar te houden. Alleen het wordt wel steeds
moeilijker voor hem. Hij heeft al zijn hoop gevestigd op zijn oogst en
hij hoopt dus ook dat hij deze veilig binnen kan halen. Alleen dan
verschijnen er honderden kraaien!
Normaal gesproken is een film als 'The
messenger' niet het soort film die we bij kungfufilms.nl bespreken. Het
is geen Hongkong productie en er zit al helemaal geen martial arts in.
Maar aangezien de regie in handen was van de gebroeders Pang werd de
interesse toch gewekt. De broers weten regelmatig verassend uit de hoek
te komen en de wens is natuurlijk dat dit ook hier weer het geval is.
Zoals bij bijna alle films van de
gebroeders Pang werken ze met een bovenmenselijk thema. Telkens weer
willen ze ons duidelijk maken dat er meer is op deze aarde dan alleen
maar mensen. Geesten dwalen overal rond en soms proberen ze contact te
maken met de mensen. De ene keer zal dit positief zijn en de andere keer
een stuk minder. Meestal is het laatste van toepassing. In 'The
messenger' blijft het continue de vraag van wat er precies gaande is. Er
wordt gespeeld met hoe je zelf een eigen invulling kan geven aan een
situatie. Hierdoor weet de film een aardig originele invalshoek te
pakken. De sfeer is in het begin behoorlijk beklemmend. Alleen later
wordt dit opeens een stuk minder. Er wordt te veel weg gegeven en
langzaam beginnen er gaten in het plot te vallen. De dialogen zijn ook
niet geheel sluitend en voelen soms wat onnatuurlijk aan. Het is dus ook
een raadsel waarom de film maar zevenentachtig minuten duurt. Dit is
inclusief zeven minuten aftiteling en er blijft dus iets van tachtig
minuten film over. Met tien minuten meer had de film zeker een beter
gevoel kunnen over brengen.
De problemen van de film zijn
waarschijnlijk ook te wijten aan de verbouwing van het verhaal wat er
oorspronkelijk gebruikt zou worden. Eerst zou het namelijk een
vogelverschrikker zijn die het gezin moest terroriseren. Niet echt in de
stijl van de gebroeders Pang en dus hebben ze het script aan gepast. Het
idee dat ze gebruikt hebben is op zich goed, maar er is niet genoeg tijd
genomen om het echt sluitend te maken. Hierdoor blijven sommige
situaties onverklaard. Er is ook maar niet te ontsnappen aan het gevoel
dat er hier veel te makkelijk gedaan is. Eigenlijk wordt er gewoon
teruggegrepen op standaard horror zaken. De Amerikaanse producers hebben
de gebroeders Pang waarschijnlijk te veel opgehemeld en ze niet genoeg
achter de broek aan gezeten. Want als je de extra's op de dvd gaat
kijken wordt het wel heel duidelijk dat ze enorme fans van ze zijn.
Op de acteurs valt weinig aan te
merken. Dit voelt allemaal goed en vooral Kirsten Stewart speelt erg
goed. Dat ze ook nog eens niet geheel onaantrekkelijk is speelt
natuurlijk geen rol. Haar jongere broertje wordt gespeeld door een
tweeling genaamd Even en Theodore Turner. Kinderen van die leeftijd in
horror films vind ik altijd bijzonder. Hoe gaan ze om met het gene wat
ze mee maken op de set. Gelukkig vallen ze niet ten prooi van enge
monsters en blijft het bij wat staren naar niets. Dit is best knap
gedaan want er is maar niet te ontdekken waar ze nu echt naar kijken.
Qua opbouw van spanning
blijven de gebroeders Pang meesterlijk. Helaas slagen ze er hier niet in
om een indrukwekkende film af te leveren. Het ziet er allemaal prima uit
maar het verhaal zit vol gaten. Verrassend is het wel en de manier
waarop er wordt gespeeld met hoe je zelf een invulling kan geven aan een
situatie is knap. Hierdoor kan het geen kwaad de film toch een keer te
kijken. Het levert namelijk geen naar gevoel op. Het is alleen wel
jammer dat je later de puzzel in je hoofd niet compleet kan krijgen.Copyright
kungfufilms.nl (2007) |