Drie kung fu scholen in een stad is natuurlijk vragen om problemen. Tijden gaat het goed. Echter wanneer een van de scholen tijdens de jaarlijkse leeuwendans niet echt respectvol te werk gaat, ontstaan er wat strubbelingen. Alles loopt vreselijk uit de hand en er ontstaat een grote vechtpartij. Om alles te sussen besluit Wong Kei Ying de twee ruziënde scholen op zijn school uit te nodigen. De gemoederen zijn nog steeds verhit en de poging om het goed te maken loopt op niks uit. De school van Lu Zhengfu, die toch de aanstichter was van alles, loopt kwaad weg. De spanningen tussen de scholen blijft voelbaar, maar het lijkt er niet op dat er echt wat gaat gebeuren. Wong Fei Hung (Liu Chia Hui) en Yinlin (Mai Te Lo) zijn beide de zoons van de twee goede leraren. Continue proberen ze zich tegenover elkaar te meten om te bewijzen wie er beter is. Samen spreken ze af om een onbekende, maar sterke man, uit de dagen. Hiermee willen ze bewijzen wie de beter is. Alleen dit gaat een keer goed en daarna treffen ze de verkeerde. Yinlin denkt dat hij het allemaal wel onder controle heeft en juist hierdoor krijgt hij er flink van langs. Hij raakt zelfs serieus gewond aan zijn keel. Wong Fei Hung is in ieder geval flink geschrokken van het voorval en besluit om dit soort uitsloverij achter zich te laten. Je zou verwachten dat Yinlin ook zijn lesje wel geleerd, heeft maar dit is helaas niet waar. Tijdens een van zijn bezoeken aan het bordeel wordt hij er ingeluisd door de school van Lu Zhengfu. Vreselijk in elkaar geslagen keert hij later terug naar zijn vader. Zijn wonden worden behandeld en hij wordt opgesloten tot alles genezen is. Samen met Wong Kei Ying gaat zijn vader verhaal halen bij de school van Lu Zhengfu. Hier blijkt dat alles de schuld van de leerlingen was en dat de leraar hier niets van af wist. Om het goed te maken krijgen ze een uitnodiging voor de Peking opera voorstelling. Maar of het nu zo’n goed idee is om op deze uitnodiging in te gaan valt te betwijfelen.

Wederom een meesterlijke film van regisseur Liu Chia Liang. Het begin staat in het teken van de leeuwendans. Wat we te zien krijgen is werkelijk fenomenaal. Deze scène valt in een hele andere categorie als de leeuwendans in ‘The young master’, maar het is even spectaculair. Alles is een stuk massaler en meer op de prestatie van een groep gericht dan een individu. Er wordt een toren gebouwd van drie etages die allemaal door menselijk kracht ondersteund worden. Boven op deze stellage staat de leeuw en dit geheel beweegt zich langzaam door de straten. Het is dus niet zo zeer de leeuwen die de aandacht naar zich toetrekt, maar meer het geheel er om heen. Dit is zo’n typisch voorbeeld van iets dat je gewoon gezien moet hebben. Na deze prachtige opening slaat de film een pad in die naar mijn idee nog steeds iets te massaal is. Een echt verhaal is er nog niet te ontdekken en alles heeft een licht komische tintje. Toch passeren er vele gevechten de revue, maar deze zijn alle net te kort om voor een bevredigend gevoel te zorgen. Het is niet zo dat de film een gebrek aan actie heeft, want het tempo zit er lekker in. Maar wat we krijgen te zien is gewoon te snel weg. En een ding wat ook bij die verkeerde weg hoort is de acteur Mai Te Lo. Deze discokoning won meerdere danswedstrijden in de jaren tachtig, maar schiet als acteur redelijk te kort. Niet zo zeer op het kung fu vlak, maar meer qua uitstraling. Het kost aardig wat moeite om hem serieus te nemen in zijn rol. Gelukkig verdwijnt zijn rol tegen het midden steeds meer naar de achtergrond. Hui Ying Hung neemt hier zijn positie enigszins over en samen met Liu Chia Hui vormen ze een spetterend duo. Aan de lopende band door krijgen we gevechten te zien die steeds beter van kwaliteit worden. Even lijkt het er op dat de climax komt bij een enorm gevecht tussen de top van de drie scholen. Maar dit is nog niet het einde van de film. Zoals je weet is Liu Chia Liang iemand die graag het traditionele kung fu promoot. ‘Martial club’ is dus ook geen uitzondering. Continue draait het om belangrijke regels die je als kung fu beoefenaar in acht moet nemen. Maar niet alleen theoretische zaken komen aan bod. Ook de het fysieke belang van een goede basis wat kracht en flexibiliteit word behandeld. Het onderwerp leeuwendans krijgt tevens een uitgebreide toelichting. We krijgen uitleg over de dingen die wel of niet kunnen binnen deze Chinese traditie. Precies zoals het hoort spettert de film het meeste in het eind gevecht. Wang Lung Wei tegen Liu Chia Hui in een vuist tegen vuist gevecht. Om alles te bemoeilijken vindt dit plaats in een steeg die steeds smaller wordt. De twee vechters moeten dus continue hun stijl aan de omgeving aanpassen. Dit gevecht laat je werkelijk met open mond naar het scherm staren. Wederom leverde Liu Chia Liang een voortreffelijke film af. Misschien komt hij wat langzaam op gang maar als hij eenmaal gaat is hij niet meer te stoppen. Het geheel behoort tot een van de grootste producties uit zijn carrière en toont de locaties uit de Shaw studio’s op hun top. Het verhaal had misschien wat concreter gekund, maar visueel komt je niks te kort. Kortom een absolute aanrader.

Copyright kungfufilms.nl (2004)