Het niet kunnen ontsnappen aan je verleden is een geliefd onderwerp in het Wu Xia genre. Het gaat bijna altijd om onverslaanbare zwaardvechters die jaren strijd leverden voor roem en glorie. Plots zien ze in dat het eigenlijk allemaal niets waard is. Het geven om andere mensen wordt opeens belangrijk. Helaas is het dan te laat om te ontsnappen uit de bloederige levensstijl die ze er jaren op na hielden. Ook 'Love and sword' behandelt dit onderwerp. Super origineel is het verhaal dus niet. Maar toch heeft de film op andere vlakken nog aardig wat te bieden.

Heel erg origineel is het verhaal dus niet te noemen. Het behandelt alle clichés die het genre rijk is. Maar de manier waarop het verhaal zich ontwikkelt is goed gedaan. Het overzicht is dus ook goed te houden. Dit is bijzonder want vaak worden verfilmingen van Ku Lung verhalen een grote chaos. Hier dus geen overdaad aan personages of niet te volgen plotwendingen. Hiervoor in de plaats krijgen we een goed geregisseerd maar iet wat over dramatisch verhaal. Het is dus absoluut geen stoere en flitsende film te noemen. Het tempo ligt vrij laag. Momenten van overpeinzing worden dus breed uitgemeten. Om dit alles nog wat aan te dikken wordt er een subplot bijgehaald over een weesjongetje. Toch is het opvallend dat bij een verhaal als dit de film toch voor de helft uit actie bestaat. Want naast drama is kung fu is iets wat er heel veel getoond wordt.

Een bijzonder sterk punt van deze in Taiwan geproduceerde Wu Xia film zijn de locaties waar gefilmd is. Geen bedompte binnensets maar uitsluitend prachtige buiten locaties. Indrukwekkende Aziatische gebouwen in nog mooiere omgevingen. Hierin worden bos, open vlaktes en het strand met elkaar afgewisseld. Stuk voor stuk stralen deze enorm veel rust  en kalmte uit. Regisseur Yu Kang Ping weet alle locaties goed te benutten en schetst hiermee een mooi en panoramisch beeld. Hij laat de camera goed gebruiken en durft te experimenteren.

Op het gebied van kung fu is de film helaas niet echt een klapper. De creativiteit is er maar het juiste ritme ontbreekt. Dit maakt de gevechten wat saai om naar te kijken. Dit is erg jammer want het straalt allemaal wel uit dat er veel tijd en aandacht aan besteed is. Natuurlijk gaat het allemaal wel om wapengekletter. De kiem is het hoofdwapen en heel af en toe wordt er wat anders gebruikt. Ook hier is er aan de manier van filmen veel aandacht besteed. Er zit veel variatie in de camera posities. Soms draait de camera zelfs geheel om het gevecht heen. Maar het leukste trucje is toch wel iets wat we maar de super aanval zullen noemen. Hierbij wordt de camera zo neergezet dat je alleen het bovenlijf van de zwaardvechter ziet. Meerdere acteurs verstoppen zich onder het zicht van de camera. Om beurten doen ze een aanval vanuit een andere hoek. Hierdoor lijkt het net alsof één persoon supersnel kan aanvallen. Doordat er niet gerommeld is met de snelheid komt dit goed over. Vaak zie je dit soort dingen in Koreaanse films. Doordat ze het daar vaak versnellen krijgt het dan een wat komisch tintje maar dat is hier niet het geval.

Ondanks dat het een zware en dramatische film is kon de regisseur het niet laten een komische scène toe te voegen. Het gaat hier om een kort stukje waarin twee broers een bordeel bezoeken. De grap is dat er één doof is en de ander niet kan praten. Wat er daarna allemaal gebeurt behoeft niet echt uitleg. Het grapje is al vrij snel duidelijk en voor het goede gaat het net even iets te lang door.

Op het acteerwerk is niets aan te merken. Zoals je van een film met een dramatisch tintje als deze mag verwachten wordt het allemaal goed uitgevoerd. Helaas is het wel zo dat geen van de acteurs er echt uitspringt. Tien Feng schittert dus ook niet echt in zijn hoofdrol. Dit komt vooral door de neerslachtigheid van zijn personage. Hij heeft totaal geen karakter trekken die blijven hangen en zijn personage is dus ook saai te noemen. Wang Chung lijkt even een lichtpuntje te zijn in de duisternis. Helaas vervalt ook zijn personage in het zelfde probleem. Regisseur Yu Kang Ping heeft zich dus ook duidelijk meer op de omgeving geconcentreerd dan op de acteurs. Zelfs Tang Bao Yun wordt niet van haar beste kant getoond.

Als we het heel eerlijk gaan bekijken is 'Love and sword' geen super film. De sfeer is erg neerslachtig en het echte spektakel op gebied van actie blijft uit. Maar als we de film naast de andere films uit het genre en land leggen dan is het opeens een topper. Het verhaal klopt en er lijkt veel aandacht aan alles besteed te zijn. Het is dus ook het tempo en het ontbreken van echt boeiende personages wat het 'Love and sword' moeilijk maakt. Voor liefhebbers van het genre is het dus zeker een aanrader maar de rest kan hun geld beter uitgeven.

Copyright kungfufilms.nl (2006)

De film is zowel in het Engels als in Mandarin te bekijken. Het grote nadeel is alleen wel dat de ondertiteling niet uit te zetten is. Hierdoor lees je als je de film in het Engels kijkt continue wat anders dan je hoort. Dit werkt erg verwarrend en vergt een aardige omschakeling tijdens het kijken. Toch is de film in het Engels makkelijker te volgen. Dit omdat de ondertiteling vrij snel weg is. Als extra is er een documentaire over Wu Tang mountain aanwezig. Deze duurt langer dan dertien minuten. De tempel wordt getoond en we krijgen demonstraties te zien van de zwaardvechtstijl en het Pa Kua waar deze plek zo beroemd om is.