Phoenix (Hsia Kwan Lee) is de dochter van
een rijke vader en gek op kung fu. Ze vindt zich zelf erg goed en samen
met haar niet al te slimme knecht (Chin Lung) zoekt ze regelmatig knokpartijen op. Al
tijden probeert ze van haar leraar Mo (Sun Rong Jye) af te komen. Als
deze op een dag te horen krijgt dat zijn vrouw erg ziek is, lijkt voor Phoenix de bevrijding nabij. Beleefd lopen ze een heel stuk met de man
mee om toch wel zeker te weten dat hij weg is. Als ze een vechtpartij
later weer thuis aankomen blijkt er bezoek te zijn. Meester Mo vond dat
hij Phoenix niet zonder leraar achter kon laten en stuurde zijn beste
leerling, Tan Ta Chi (Tan Tao Liang). Balend maakt Phoenix kennis met de
man, maar weigert hem echt als leraar te accepteren. Als meester Tan dan
ook nog eens met saaie theorie lessen begint ziet ze het helemaal niet
meer zitten. Ze besluit van huis weg te gaan en pas terug te komen als
haar nieuwe leraar weg is. Maar haar vader laat zich dwingen en zegt dat
meester Tan zijn volledige steunt heeft. Hij moet maar doen wat nodig is
om haar kung fu te leren. Phoenix loopt al snel tegen een van de mannen
aan die ze eerder versloeg. Alleen ditmaal is deze niet alleen maar met
zijn broer. Samen blijkt het tweetal een stuk sterker dan Phoenix en ze
delft al snel het onderspit. Meester Tan houdt dit schouwspel al een
tijdje in de gaten. Hij zegt haar pas te zullen helpen als ze hem als
leraar erkent en toegeeft dat ze niet goed genoeg is. Pas als ze echt
niet ander kan geeft Phoenix toe en wordt ze gered. De lessen beginnen en
langzaam, maar zeker wordt de band tussen de leerling en meester steeds
hechter. Maar als vechter maakte meester Tan natuurlijk diverse vijanden
in zijn leven. Als hij een brief ontvangt waarin hij uitgedaagd wordt
voor een gevecht vraagt hij met klem aan Phoenix zich hier niet mee te
bemoeien. Eigenwijs als ze is doet ze dit natuurlijk wel.
Zoals de titel al zegt draaien de gevechten uit deze film
hoofdzakelijk op de beentechnieken. Iedere liefhebber van deze manier
van vechten zal dus ook zeker aan zijn trekken komen. Lee Tso Nam
regisseerde de film en dit staat toch altijd wel voor kwaliteit. Het
verhaal is niet erg bijzonder en bestaat in het midden dus ook uit een
groot stuk komedie. Het gaat hier om van die flauwe typetjes compleet
met irritante stemmen en vreemde kleding. De grappen zijn natuurlijk
allemaal al eens gedaan en ook ontbreekt de bekende laxeermiddel grap
niet. Dit stuk is dus verstand op nul en even doorbijten. Want verder is
de film meer dan de moeite waard. Als je alleen al kijkt naar de grote
namen die een rol in 'The leg fighters' spelen zal hier geen twijfel
moeten zijn. Tan Tao Liang steelt natuurlijk de show met zijn geweldig
benenwerk. De manier waarop deze man zijn benen onder controle heeft, is
een genot om naar te kijken. Hoofdzakelijk gebruikt hij zijn linker been
en houdt hij deze met gemak op hoofdhoogte. De tweede plaats is absoluut
voor Pang Gang. Niet alleen zijn uiterlijk, de standaard outfit voor een
witharige kung fu schurk is geweldig maar zijn gevechten zijn net zo
meesterlijk. De stijl die hij gebruikt is vergelijkbaar met die uit 'Woman
avenger' een film die vrijwel tegelijkertijd gefilmd is. Niet alleen
gebruikt hij zijn handen en voeten om aan te vallen maar ook diverse
zweef- en duikrollen. Hierbij weet zij zijn tegenstander met precisie te
raken. Het eindgevecht wat tussen hem, Tan Tao Liang en Hsia Kwan Lee
plaats vindt is dus ook prachtig stukje kung fu geschiedenis. Om het
tweetal te versterken laat Hsia Kwan Lee wederom haar geweldige
lenigheid zien. Ondanks dat ze toch wat kracht en verfijning in haar
techniek mist weet ze haar stempel behoorlijk op de film te drukken.
Haar toch wel lange benen vliegen met gemak van voor naar achter op een
manier dat alleen een vrouw dat kan. Hsia Kwan Lee behoort dus ook tot
een van de beste vrouwelijke beenvechters uit de kung fu film
geschiedenis. Alleen maar goede vechters, want zelfs de mannen die
voor de flauwe komedie zorgen ontpoppen zich opeens tot verassende
vechters. Chin Lung die de rol van de knecht speelt maakt de ene salto
na de andere en hierdoor wordt zijn irritant gedrag wat dragelijker. Als
eindconclusie zou ik willen zeggen dat ondanks het matige verhaal en de
komedie is 'The leg fighters' toch zeker een film die niet teleurstelt.
Hiervoor zijn de gevechten gewoon te goed en komt alles zo intens
op je af en dat je keer op keer verbaast staat. Kung fu exploitatie op
zijn best zullen we maar zeggen met als hoogtepunt een prachtig twee
tegen een gevecht. Copyright
kungfufilms.nl (2004) |