De keizer van Japan vindt dat zijn land er aan toe is om zijn vele tradities deels achter zich te laten. Een van de eerste stappen in het verbeteren van zijn krijgsmacht. De zwaarden en bogen moeten omgeruild worden voor geweren en kanonnen. Amerika is het land wat hem het meeste aanspreekt en de keizer stuurt er dan ook een delegatie heen. De opdracht is simpel: ze moeten iemand mee terug nemen die hun leger kan leren hoe ze met de moderne wapens om moeten gaan. De keuze van op Nathan Algren (Tom Cruise). Een kapitein uit het leger die momenteel werkt als vertegenwoordiger voor geweren. Eigenlijk wil hij niets meer met oorlog of het doden van mensen te maken hebben, maar dit is het enige waar hij goed in is. Zijn zorgen verdrinkt hij en het leven is voor hem een grote slechte grap. Als hij het aanbod krijgt reageert hij heel cynisch, vooral omdat zijn voormalige overste er ook bij betrokken is. Deze man nam volgens Nathan Algren de ene verkeerde beslissing na de andere, met honderden onschuldige doden als gevolg. Het hoge bedrag dat hij geboden kreeg trekt hem uiteindelijk over de streep en ze vertrekken naar Japan. Het traditionele Japan is wel even wennen en na ongeveer een maand van training worden er van de troepen verwacht dat zij klaar zijn voor de strijd. Wederom is Nathan Algren het niet met zijn meerdere eens, maar de geplande missie gaat gewoon door. Met tegenzin leidt hij zijn troepen achter een groep rebelerende Samoerais aan. De confrontatie gaat precies zoals verwacht en bijna alle soldaten vinden de dood. Behalve Nathan Algren want op de een of andere manier heeft de leider van de Samoerais, Katsumoto (Ken Watanabe) enorm veel respect voor zijn vasthoudendheid. Nathan Algren wordt meegenomen naar hun dorp waar zijn wonden verzorgd worden. Bijna iedereen behandeld hem met respect en stukje bij beetje begint dit respect wederzijds te worden. Maar na bijna een jaar doorgebracht te hebben bij de Samoerais wordt het tijd voor deze rebbelen om zich bij de keizer te melden. Iets wat verstrekkende gevolgen zal hebben en wat zal leiden tot een strijd waarin traditie en modern lijnrecht tegen over elkaar komen te staan.

Een film die nogal wat vergelijkingen heeft met 'Dances with wolves' alleen dan zijn de indianen verruild voor de Samoerai. Het onderwerp traditie tegen over modern zit nogal hoog in het vaandel. Deze strijd wordt zowel in het groot als op persoonlijk vlak uitgevochten. En het gaat beide kanten op, de een snakt naar het moderne, terwijl de andere zich compleet laat vangen door traditie. Het draait hier dus hoofdzakelijk om het vertellen van en verhaal en het overbrengen van het drama. De film valt dus zeker niet in het hokje martial arts films. De gevechten zijn kort en hevig en zeker de moeite waard voor een Amerikaanse film. Dat het een Amerikaanse film is mag overduidelijk zijn. Alles is vanaf een erg Amerikaans stand punt belicht. Dit zorgt er voor dat de oosterse sfeer voor een groot deel uit de film verdrongen wordt. Natuurlijk speelt het zich allemaal in Japan af, maar dit had wat mij betreft net zo goed Amerika kunnen zijn. Dit gevoel wordt natuurlijk niet gecreëerd door de beelden, maar hoofdzakelijk door de muziek. De muziek is namelijk zoals in iedere andere Hollywood productie en Japanse klanken zijn ver te zoeken. Dit samen met het wat langdradige en over dramatische einde is eigenlijk het enige punt waar ik iets op aan te merken heb. Het laatst genoemde zal ik niet te diep op ingaan aangezien dit te veel over de film weg zal geven. Gezegd mag worden dat Tom Cruise zich er verbazingwekkend door heen slaat. De rol past hem prima en de chemie tussen zijn tegen speler Ken Watanabe is onmiskenbaar aanwezig. De gehele cast bestaat verder trouwens uit diverse kleurrijke types. Iets wat vooral met het uiterlijk te maken heeft, want de meeste komen maar weinig aan het woord. Het mag dus ook duidelijk zijn dat de Samoerai mannen van daden zijn en niet van woorden. De kleding is zeker ook een compliment waard. En dit is iets wat volgens mij een vermogen gekost moet hebben. Vooral in het eindgevecht zie je namelijk nogal wat mannen in traditionele Samoerai harnassen. Ik durf eigenlijk wel te zeggen dat 'The last Samurai' wat mij betreft de beste Amerikaanse film van 2003 is en gaat zelfs 'Kill bill' hierin voorbij. Het is alleen wel zo dat je hem voor de gevechten beter kan laten staan. Maar wat verhaal en presentatie betreft is het een absolute topper.

Copyright kungfufilms.nl (2004)