|
De Tang dynastie loopt tegen zijn einde
en de clan of the flying daggers vormt een grote bedreiging. De soldaten
van de Tang weten een grote overwinning te boeken. Succesvol weten ze
een aanslag op de leider van de gevreesde clan uit te voeren. Even
wankelt de clan, maar al snel weten ze de juiste balans weer te vinden.
Dit leidt tot grote ergernis van de leiders van de Tang dynastie. Om het
erger te maken hebben ze geen idee wie de nieuwe leider is en dit
bemoeilijkt de situatie enorm. Het enige nieuws wat ze hebben is dat de
dochter van de gevallen leider woedend de clan heeft verlaten. Deze
jongedame zou dus alleen en verlaten door het land moeten zwerven en zou
dus de perfecte ingang kunnen zijn. Helaas hebben ze geen idee hoe deze
dame er uit zou moeten zien. Het enige wat ze weten is dat ze al vanaf
haar geboorte blind is en de naam Mei (Zhang Ziyi)
draagt. Toevallig stuit Jin (Takeshi Kanesiro), een jonge agent met een
zwak voor vrouwen, in een bordeel op een vrouw die aan het signalement
voldoet. Doordat hij dronken is gaat hij vreselijk over de scheef en de
politie wordt er bij gehaald. Leo (Andy Lau) meldt zich en voert Jin en
Mei af. Jin komt er met een waarschuwing van af, maar Mei belandt in de
gevangenis. De ondervragingen beginnen alleen de jonge dame zegt geen
woord. Er wordt besloten om de volgende dag met marteling te beginnen om
informatie uit haar te krijgen. Zover zal het alleen niet komen want in
de nacht wordt ze door Jin bevrijdt en meegenomen. Met de soldaten vlak
achter zich vluchten de twee door de bossen en over de vlaktes. Het
wordt een wilde reis naar het onbekende van twee mensen die elkaar maar
moeilijk kunnen vertrouwen, maar toch heel erg op elkaar aangewezen
zijn.
Nat het grote succes van ‘Hero’ komt Zhang Yimou
wederom met een adembenemende spektakelfilm. Ditmaal staat romantiek op
de voorgrond. De problemen die ontstaan doordat twee mannen voor de
zelfde vrouw vallen, spelen ook een hele grote rol. De titel waar ze bij
aanvang van het filmen van zijn uitgegaan was 'The lovers'. Bij het
horen van deze titel denk je niet meteen aan een martial arts film en
daarom is er gekozen voor de huidige titel. De film valt in het Wu xia
genre en zoals je mag verwachten is er dus een goede balans tussen
verhaal en actie. Het is wederom een visuele meesterwerk geworden waarin
adembenemende beelden gecombineerd worden met betoverende muziek. De
gebruikte kleuren zijn een stuk grauwer dan in ‘Hero’, maar hierdoor
komt de schoonheid van Zhang Ziyi des te meer naar
voren. Want als iemand in deze film een verbluffende prestatie neerzet
is zij het wel. Ze heeft iets betoverend wat de, naar mijn idee, geen
enkele kijker onberoerd zal laten. Continue zal je je afvragen wat er
allemaal achter dat mooie poppen gezichtje schuil gaat. Wat heeft ze te
verbergen en wat zijn de waren gedachten achter haar acties. Dit is iets
wat regisseur Zhang Yimou perfect weet weet uit te
buiten. Tevens is dit de kracht van het verhaal. Maar Zhang Ziyi is niet de enige die een karakter neerzet
waarvan de ware motieven onduidelijk zijn. Iedereen speelt een spelletje
van list en bedrog en niemand is dus te vertrouwen. Intrige is
natuurlijk iets waar het in het Wu xia genre al jaren om draait en ‘The
house of the flying daggers’ is dus absoluut geen uitzondering. Het
overgrote deel speelt zich in het bos en buiten af. Alleen in het begin
zien we een bordeel en het politie gebouw van binnen, maar verder is
alles buiten. De locaties zijn werkelijk voortreffelijk gekozen. Of het
nu open velden zijn, bamboebossen of besneeuwde vlaktes alles is
werkelijk oog strelend. Er is alleen een ding wat van mij niet had
gehoeven: op virtuele vallende blaadjes en sneeuw zit ik namelijk niet
echt te wachten. Natuurlijk is het zo dat de laatste scène zonder deze
trucs nooit gemaakt had kunnen worden. Maar toch vind ik het afbraak
doen aan het geheel. Verder ziet alles er perfect uit. Tot in de detail
uitgewerkte kostuums en mooie zwaarden Je kan dus zeggen dat alles goed
verzorgd is en er niets aan het toeval over gelaten is. Vanaf het begin
wordt er heel rustig naar een climax toe gewerkt. Het begint allemaal
wat langzaam en het lijkt erop een redelijk voorspelbaar verhaal te
worden. Plots draait dit honderdtachtig graden om en veranderd dit
compleet. Vooral het eindgevecht is iets wat uitblinkt in
onvoorspelbaarheid. Choreograaf Ching Siu-tung
overtreft zich zelf. Hij creëert hierin een combinatie tussen realiteit
en fantasie die werkelijk van het scherm afknalt. Bijzonder want geen
van de acteurs heeft werkelijk martial arts ervaring. Andy Lau heeft
natuurlijk genoeg opgedaan in zijn filmcarrière, maar een echte vechter
is hij niet. Maar het meest opvallend is Zhang Ziyi. Deze jongedame laat
een extreme flexibiliteit en controle zien. Ze beweegt ook nog eens
bijzonder gracieus en het lijkt haar absoluut geen moeite te kosten. Met
gemak veranderd ze van een onschuldige en blinde dame naar een
meedogenloze vechtmachine. De gevechten in de film hebben allemaal hun
eigen thema. Deze thema's worden hoofdzakelijk bepaald door de omgeving.
Er wordt veel gebruik gemaakt van korte shots waarbij de camera vanuit
een aparte hoek filmt. En ik moet zeggen dat ik dit niet eens als
storend ervaren heb. Totaal overdonderd door wat er allemaal gebeurde op
het scherm veel het bijna niet eens op. Dit is zeker een compliment
waard want ik zie toch altijd wel graag wat er daadwerkelijk gebeurd.
'House of the flying daggers' is een meeslepende reis door een wereld
vol bedrog, haat, liefde en natuurlijk actie. Alles is even boeiend en
adembenemend weergegeven en laat zich het beste omschrijven als
prachtige visuele trip. Hierdoor is deze film dus niet alleen voor de
martial arts liefhebber geschikt, maar zeker ook voor het grote publiek.
Copyright
kungfufilms.nl (2004) |