Na het verslaan van drie meesterzwaardvechters zit ‘Nameless’ (Jet Li) voor de keizer om zijn beloningen in ontvangst te nemen. De eerste beloning is de mogelijkheid om binnen een bereik van twintig stappen met de keizer te drinken. Een hele bijzondere beloning aangezien niemand dichter dan 100 stappen bij de keizer mag komen, dit om aanslagen te voorkomen. Verder wordt hem rijkdom en land beloofd. Uit nieuwsgierigheid vraagt de keizer hoe een eenvoudige soldaat als hij het voor elkaar heeft gekregen om deze drie vechters te verslaan. Gedetailleerd doet ‘nameless’ uit de doeken hoe hij Sky (Donnie Yen) versloeg en de relatie tussen Flying Snow (maggie Cheung) en Broke Sword (Tony Leung) gebruikte om ze tegen elkaar uit te spelen. De keizer heeft zo zijn twijfels aan de waarheid door het verhaal wat aan hem verteld wordt. Maar de keizer luistert aandachtig om vervolgens zijn versie van de waarheid te geven en achter de ware motieven van deze man, die zo dicht bij hem in de buurt staat, te komen.

Betoverende beelden, aangevuld door opzwepende muziek die je van climax naar climax laten zweven. Uit het niets wordt je met beide benen op de grond getrokken en wordt je geconfronteerd met de harde realiteit. De gevechten zijn niet overdreven snel, maar wel van ongekende schoonheid en worden gedetailleerd in beeld gebracht. Van iedere aanval is duidelijk het vernietigende effect zichtbaar. Helaas is wel zo dat naar mate de film vordert, de gevechten iets afnemen en niet meer het niveau halen van het meesterlijk gevecht tussen Jet Li en Donnie Yen in het begin. Dit is hoofdzakelijk te wijten aan het feit dat Tony Leung en Maggie Cheung eigenlijk geen echte Martial artists zijn maar drama acteurs. Een goeie keuze, want de helft van ‘Hero’ gaat over het gecompliceerde van de mens en hun relaties en het maken van moeilijke beslissingen. Niet echt een lichte kung fu film, maar een ingewikkeld verhaal dat zich langzaam steeds verder ontwikkeld. Doordat de Keizer en ‘Nameless’ allebei hun versie van het verhaal geven kan er een lichte verwarring ontstaan bij de kijker. Sommige scènes worden meerdere malen herhaald in een iets andere verpakking. Niet storend, maar wel even opletten geblazen dus. Jet Li zet een mooi karakter neer en krijgt het voor elkaar de hele film geen enkele emotie te tonen, zijn gezicht blijft van het begin tot het einde strak in de plooi. Visueel gezien laten de speciaal effects niets aan de verbeelding over en mede hierdoor wordt ook een leger van tienduizenden op de been gebracht. Indrukwekkend om te zien en doet een beetje denken aan ‘The lord of the rings’, alleen houdt het niet zo lang aan. Maar niet alleen door de special effects is 'Hero' erg aantrekkelijk. De gebruikte kleuren hebben iets betoverends en zijn prachtig bij elkaar gezocht. Ook functioneren de kleuren als een soort graadmeter voor hoe de stemming is. Het keizerlijk paleis straalt bijvoorbeeld een duistere en grauwe liefdeloosheid uit. Dit terwijl er in de wereld van Broken sword en Flying Snow volop kleuren gebruikt zijn. Ondanks alle goede bedoelingen loopt het bij hun met de liefde niet zoals het zou moeten, maar warmte is zeker aanwezig. Voor regisseur Zhang Yimou was dit zijn eerste martial arts film. Om zijn onervarenheid op het gebied van vechtscènes geen slecht figuur te slaan vroeg hij zijn goede vriend Tony Ching Siu Teung om hulp. Het resultaat wat beide heren voorbrengen is werkelijk verbluffend en combineert het beste van twee werelden. ‘Hero is zeker een film waar je rustig voor moet gaan zitten om alles over je heen te laten komen en zeker mooier wordt naar mate je hem vaker kijkt. Want al zijn de beelden traag, het is onmogelijk om in een keer alle details in je op te slaan. Ultiem genieten van het mooie van Kung Fu films en het mysterieuze van een oude Chinese legende.

Copyright kungfufilms.nl (2004)