Al jaren probeert Jun Ma (Donnie yen) een
bende bestaande uit drie Taiwanese broers op te rollen. Alleen wat hij
ook probeert ze blijven hem steeds te slim af. Hij krijgt het maar niet
voor elkaar om iets te vinden waar hij ze voor kan veroordelen. Dit
frustreert hem natuurlijk enorm en hierdoor wordt hij steeds
agressiever. Om toch dichter bij de bende te komen werd besloten om
Wilson (Louis Koo) te laten infiltreren bij de bende. Dit is al vrij
snel succesvol. Wilson weet hun vertrouwen te winnen en wordt goed
opgenomen door de broers. Voor Wilson is de situatie alleen niet zo heel
erg comfortabel. De broers gedragen zich extreem gewelddadig en tonen
maar weinig respect voor hun medemens. Hier komt nog eens bij dat Jun Ma
door zijn frustraties vergelijkbaar gedrag begint te vertonen. Hij wordt
steeds meedogenlozer en hierdoor vallen er onnodige slachtoffers. Als
het er op lijkt dat de politie genoeg bewijs heeft besluiten ze tot
arrestatie over te gaan. Alleen deze keuze is een beetje ongelukkige
getimed. De drie broers slaan op de vlucht en Wilson heeft geen andere
keuze dan met ze mee gaan. Hij moet dit wel doen om te voorkomen dat ze
hem door krijgen. Het duurt echter niet lang voordat ze door hebben dat
Wilson een agent is. Ternauwernood weet hij aan ze te ontsnappen maar
dit gaat niet zonder de nodige kleerscheuren. De missie is maar half
succesvol en de oudste broer (Lui Leung Wai) wordt gearresteerd.
Hierdoor ontstaat er een patstelling tussen beide partijen. De
overgebleven twee broers zetten alles in om hun oudste broer te redden.
Hierbij gaan ze op zoek naar een manier om Wilson onder druk te zetten.
Ze hopen dat hij niet getuigt tegen ze en dat hun broer hierdoor vrij
komt. Jun Ma slaat hierbij compleet door en begint een eenmansmissie van
vernietiging.
Na het succes van de laatste twee
samen werkingen tussen Wilson Yip en Donnie Yen ('Dragon Tiger gate' en
'Sha Po Lang') zijn de verwachtingen hoog gespannen. Al tijden gonst het
van de geruchten over dit nieuwe project. De berichten zijn allemaal
positief en Donnie Yen beloofd met deze film oude tijden te laten
herleven. Als bonus zal hij deze ook nog eens in een nieuw jasje steken.
In 'Sha Po Lang' maakte we al even kennis met zijn gebruik van MMA
(Mixed martial arts) technieken in zijn choreografie. Een frisse en
verrassende blik op filmvechten en voor 'Flash point' zal hij dit naar
een hoger niveau te tillen. Terecht dus dat iedereen op deze film zit te
wachten.
'Flash point' laat er geen gras over
groeien. Meteen knallen we de actie in. Alleen bevredigend is dit niet.
Het is simpelweg te kort en we blijven schreeuwend om meer achter.
Vervolgens worden er hier en daar nog wat actie speldenprikken
uitgedeeld. Maar hoofdzakelijk hebben we een uur lang te maken met
karakter opbouw en drama. We leren alle personages kennen en ontdekken
hun functie in het geheel. Hierbij is vooral belangrijk dat de kijker
een ouderwetse haat voor de meedogenloze personages van de film
ontwikkelt. Voor de echte actie liefhebbers is dat allemaal wat aan de
trage kant. Fans van het gangster en politie genre zullen hierbij prima
aan hun trekken komen. Alle belangrijke elementen worden namelijk
aangestipt of behandeld. Ondanks dat de personages geloofwaardig zijn
heeft het verhaal eigenlijk niet zo heel veel om het lijf. Het heeft
absoluut geen verrassend plot. Als we heel eerlijk zijn kunnen we zelfs
zeggen dat het af en toe voorspelbaar is. Maar het brengen van een
origineel een verrassend verhaal is niet waar het hier om draait. Het
gaat om knokken en de manier waarop dit gerechtvaardigd gedaan kan
worden. De film heeft dus ook absoluut een jaren negentig gevoel over
zich. Het grote verschil is alleen dat de actie deels ingeruild is voor
karakter opbouw. Iets wat niet vreemd is want de personages uit de jaren
negentig Hongkong films waren niet meer dan cartoonachtig en flinter
dun. Een logische stap in de evolutie van het genre. De vraag is alleen
wel waarom het zo lang heeft moeten duren voordat dit op gang kwam.
De eerste drie kwartier gebeurt er dus
nog niet echt heel veel. Af en toe wat actie, een auto achtervolging en
wat schieten. Als de film de vijftig minuten raakt gaat het helemaal
los. We belanden in een achtervolging te voet die eindigt met Donnie Yen
die compleet doorslaat (met de nadruk op slaat). Niet lang daarna begint
het eindgevecht. Hiervoor wordt ongeveer een half uur uitgetrokken. Wat
begint met een patstelling met pistolen eindigt in een bruut hart tegen
hart vuistgevecht. Donnie Yen en Colin Chow laten zien dat keiharde
valpartijen, rake klappen en schoppen en extreme stunts anno 2007 nog
steeds mogelijk zijn. Ze raken elkaar op plaatsen waar je liever niet
geraakt wordt en nemen grote risico's. Maar het is niet alleen dit
tweetal die het risico van blessures riskeren voor een verbluffend eind
resultaat. Tussen de bedrijven door zien we vele anderen die keihard
onderuitgaan of geraakt worden. Soms is het pijnlijk om naar te kijken
en wat aan de agressieve kant. Kwaad met kwaad vergelden is natuurlijk
niet de juiste manier maar soms de enige uitweg. Dit is duidelijk wat de
opzet van het verhaal van 'Flash point' is.
Voor het realiseren van 'Flash point'
heeft Donnie Yen een mooie groep acteurs bij elkaar gezocht. Iedereen
heeft een mooie plek in het geheel en niemand lijkt een buitenbeentje of
vreemde eend. De drie Taiwanese broers zijn vooral een mooi setje
karakters bij elkaar. De oudste, gespeeld door Lui Leung Wai, is de
denkende psychopaat. Hij heeft werkelijk overal lak aan en houdt allen
rekening met zijn familie. Lui leung Wai speelt de rol voortreffelijk.
De tweede broer wordt neergezet door Colin Chow. Deze is altijd rustig.
Zelfs in een gevecht met meerdere tegenstanders lijkt zijn hartslag niet
te versnellen. Ook Colin Chow doet dit voortreffelijk. Maar het meeste
respect verdient hij voor de manier waarop hij de gevechten doorstaat.
De laatste en jongste broer wordt neergezet door Xing Yu. Deze vrij
jonge spierbundel dwingt veel respect af met zijn voorkomen. Alleen het
gedrag dat zijn personage vertoont iets minder. Hij is totaal ongeremd
en zonder enig medeleven. Niet iemand die je in een donker steegje wil
tegen komen dus.
Donnie Yen zelf hoeft eigenlijk de
minste moeite te doen voor zijn rol. Zijn personage is het meest vlakke.
Maar dit is hem vergeven vanwege de heerlijke actie die hij hier
tegenover stelt. Louis Koo daarentegen weet enorm te verrassen. Hij is
duidelijk gegroeid als acteur. Zijn uitstraling is volwassen en oprecht.
Ondanks dat 'Flash point' qua
verhaal het niet redt bij 'Sha Po Lang' scoort hij op een heel ander
niveau. De actie is namelijk verbluffend en een heerlijk herleving van
de jaren negentig stijl. Eigenlijk is er niets negatiefs op de film aan
te merken en is het gewoon een heerlijke kijkers ervaring. Tevens is het
eindelijk een stap in de richting die Hongkong zijn identiteit terug zal
geven. Met dit soort films kunnen ze zich weer onderscheiden van de
andere actie films en misschien hun positie terug nemen op de filmmarkt.
Dit is tenminste waar ik op hoop, alleen de vraag is of hier wel de
mensen voor te vinden zijn. Vooralsnog zijn alle ogen op Donnie Yen
gericht. Copyright
kungfufilms.nl (2007) |