|
Als een groep Manchu vechters zich willen
settelen in een dorpje kiezen ze de sterkste uit om een voorbeeld te
stellen voor het hele dorp. Ze vallen de Kungfu school van Ken binnen en
dagen hem uit voor een gevecht. Ken verliest en wordt voor dood op het
dorps plein achtergelaten. Niemand durft iets te doen. Alleen Lam (Bruce
Liang) durft het aan en brengt, na sterk afraden van zijn vader, de
dodelijk gewonde Ken naar zijn huis. Samen met zijn vader, die dokter
is, verzorgen ze Ken en weten hem in leven te houden. Ze raden hem aan
zich voorlopig rustig te houden. Net als ze alle drie op weg gaan naar
een veilig onderkomen, vallen de Manchu vechter binnen om af te maken
waar ze mee begonnen zijn. Er ontstaat een heftige strijd tussen beide
partijen en uiteindelijk vindt de vader van Lam de dood. Ken, die nog
steeds ernstig gewond is, besluit Lam te onderwijzen in de basis van de
kraanvogel stijl. Helaas komen de Manchu vechters hem weer op het spoor
en weten ook hem om het leven te brengen. Een oude groenteverkoper, die
dit alles vanaf het begin gevolgd heeft, besluit de Lam te beschermen
tegen zijn eigen wraaklust en zijn training in de kraanvogel stijl af te
maken.
Het verhaal zit leuk in elkaar met
diverse karakters en afwisseling van omgeving. De film is hoofdzakelijk
gefilmd in een wat kleurloos oud chinees dorp wat we wel vaker in old
skool kung fu films tegen komen. Continue lopen er allerlei figuranten
door het beeld en alles ziet er lekker levendig uit. Er zitten
verschillende top acteurs in deze productie, waarvan de meest opvallende
Bolo Yeung is. Compleet met snor, lange vlecht en een bijzonder aparte
vechtstijl. Hij krijgt het namelijk voor elkaar om tijdens het vechten
zijn tegenstander geen enkele keer aan te kijken. Bruce Liang ziet er
krachtig uit, maar mist naar mijn idee de flexibiliteit. Zijn rol is te
vergelijken met het karakter welke Jackie Chan meerdere malen neerzette.
Een jonge vechter die niet alles even serieus neemt. Op zich komt hij
goed over maar overdrijft het net iets als het op gekke bekkentrekken
aan komt. Let vooral even op zijn handen want deze verraden dat hij al
een aantal jaren bezig is met ‘Iron fist’ training. Fists, kicks
& evils centreert zich rond de kraanvogel stijl. Diverse training en
hardings methode worden speels in beeld gebracht en uiteindelijk
toegepast in de gevechten. Aan acrobatiek geen gebrek en er wordt in het
laatste gevecht creatief gebruik gemaakt van de omgeving, een bamboe
bos. Wapens worden weinig gebruikt, alleen Phillip Kao hanteert een pijp
met verborgen functies. Natuurlijk mag ik de oude kung fu meester met
grijze pruik en baard niet vergeten, een rol die gespeeld wordt door
Chaing Cheng. Samen met Bruce Liang zorgt hij voor diverse kung fu
spelletjes en laat zien hoe vaardig hij met zijn benen is. Het is
duidelijk dat het hier niet om een ‘we bedenken de scènes wel tijdens
het filmen’ kung fu film gaat. Alles is goed uitgedacht en heeft
netjes zijn plekje. Ik durf zelfs te zeggen dat ‘Fists, kicks &
evils’ tot de klassiekers van het kung fu komedie genre behoort en
liefhebbers van dit soort films absoluut niet teleur zal stellen.
Copyright kungfufilms.nl (2003) |
|