|
Met de kennis dat tijdens een oorlog
alles geoorloofd is stuurt een Ming generaal zijn pas geboren zoon naar
Shaolin. Hij doet dit omdat hij weet de hij de komende aanval van de
Ching niet zal overleven. De jongen wordt eerst naar zijn oma gebracht.
Deze ziet het niet echt zitten om haar kleinzoon zo jong al naar de
tempel te brengen. Ze besluit zijn verzorging zelf op zich te nemen en
vlucht naar een moeilijk te vinden grot. Hier traint ze de jongen tot en
doet ze er alles aan om hem klaar te maken voor de toekomst. Wraak is
namelijk wat er genomen moet worden op de veroorzaker van zijn vaders
dood. Vijf jaar gaat voorbij als plots de soldaten van de Ching richting
de grot marcheren. De paniek slaat de grootmoeder om het hart en de
jongen wordt hals over kop toch nog naar Shaolin gebracht. Hier wordt
hij opgenomen als speciale leerling. Hij traint met de volwassenen mee
en krijgt de naam Kwan Lung (Tien Ping). Hij is een enthousiaste
leerling en zijn vorderingen gaan dus ook vlot. Naar mate hij ouder
wordt gaan ze voor zijn gevoel alleen niet snel genoeg. Hij weet wat hem
te doen staat en dit kan pas als hij Shaolin mag verlaten. Dit gaat niet
zomaar. Als je als leerling de tempel wil verlaten moet je namelijk
eerst een flink aantal zware tests doorstaan. Daarna moet je vechten met
de achttien bronzen mannen. Een bijna onmogelijke taak maar Kwan Lung
wil het toch proberen. Hierbij wordt hij bijgestaan door Wan (Carter
Wong), een oudere en veel betere leerling dan hij, en zijn beste vriend
Ta Chi (Chiang Nan). De tests blijken veel te zwaar en hun training nog
niet voltooid. Twee jaar gaan er voorbij voordat ze het weer aandurven.
Nog steeds kost het veel moeite om alle uitdagingen die de achttien
bronzen mannen voor ze neerleggen te overwinnen. Toch lukt het Kwan Lung
en Wan om de tests te overleven. Ta Chi had al in een eerder stadium
opgegeven en deze blijft dus ook in de tempel achter. Het tweetal kan nu
dus gaan en staan waar ze willen en beginnen samen met het plannen van
de wraak waar Kwan Lung al die jaren voor trainde.
Als we het hebben over de klassiekers
van het genre dan is '18 Bronzemen' een film die zeker genoemd moet
worden. Dit is niet zo zeer om de goede kwaliteit van de film. Hier
schort het namelijk wel een klein beetje aan. Het gaat meer om de
elementen die gebruikt worden. Alles wat synoniem staat voor kung fu/Shaolin
is aanwezig in deze film. Jospeh Kuo was ook met deze film zijn tijd
weer ver vooruit.
Eigenlijk behoeft het verhaal geen
uitleg. Het is namelijk het bekende 'Zoon moet trainen in Shaolin om de
dood van zijn ouders te wreken' verhaal. Niet iets wat gecompliceerd
hoeft te zijn. Toch wordt dit wat rommelig en onbegrijpelijk uit de
doeken gedaan. Het is niet helemaal duidelijk wie nu wie is, duidelijke
uitleg ontbreekt. Het eerste uur vliegt echter wel aan je voorbij door
de vermakelijkheid. We krijgen prachtige beelden van Shaolin te zien.
Hierbij wordt er getraind, passeren diverse kung fu stijlen de revue en
ontbreekt ook de filosofische inslag niet. Wat de film ook helpt is de
integriteit waarmee alles neergezet is. De nog jonge student wordt als
speels en leergierig afgebeeld. Deze combinatie spreekt aan en komt erg
vertederend over. Ook de onderlinge relaties tussen de personages komen
goed over. Ze krijgen een prettige menselijkheid mee en komen echt tot
leven. Hun strijd om te overleven tijdens de testen krijgt je echt op
het puntje van je stoel. Het lijkt er alleen wel op dat alle energie in
dit Shaolin deel van de film gestoken is. Daarna was de rek er een
beetje uit. Wat volgt is namelijk van een heel ander niveau. De boef van
het verhaal komt helemaal niet dreigend over. Het plot wat van het einde
een spektakel had moeten maken wordt in de kiem gesmoord en een aantal
acties komen compleet onlogisch over. Want waarom zou je als vriend, met
geheime motieven, wachten tot de nacht om je slag te slaan. Je hebt
immers het voordeel van de verrassing en deze wordt hiermee totaal
verspeeld. Kortom, de ideeën waren er wel maar de juiste uitvoering is
voor het gemak maar even achterwege gelaten. Vreemd genoeg maakt het
allemaal niet uit omdat het begin zo vermakelijk en sfeervol is. Dit
zorgt ervoor dat je in zo een prettige roes zit dat het niet zoveel meer
uit maakt wat er gebeurt. Niet helemaal de bedoeling maar eigenaardig
genoeg wel het geval.
In 'The 18 bronzemen' zijn het niet
de gevechten die de actie domineren. Het gaat hier meer om een
combinatie van vormen, trainingen, gevechten en de testen om de tempel
uit te komen. Tijdens de trainingen komt het massale van de Shaolin goed
naar voren. Velen maken tegelijk dezelfde bewegingen en dit zorgt altijd
weer voor een mooi plaatje. De testen zijn eigenlijk het grote spektakel
van de film. Er moeten vallen, pijlen, kogels en van alles en nog wat
worden ontweken om naar de uitgang te komen. Als dat nog niet genoeg is
moet er gevochten worden met mannen in bronzen pakken en een aantal
stokslagen worden weerstaan. Als laatste moet een grote brandende pot
verplaatst worden om door de poort naar buiten te kunnen. De ultieme
test aangezien deze gloeiend heet is en je hem alleen omklemt met je
volledige armen kan op tillen. Hiermee brandmerk je jezelf meteen met de
draken van Shaolin. Qua gevechten valt de film een beetje tegen. De
choreografie is wel goed maar niet zo goed dat het je op het puntje van
je stoel krijgt.
Vreemd genoeg wordt Carter Wong vaak
neergezet als de hoofdrolspeler. Echter is dit niet het geval en draait
het om Tien Peng. De combinatie van dit tweetal is goed en als je ze
samen voegt krijg je de ultieme kung fu acteur. Carter Wong heeft
namelijk de juiste kung fu vaardigheden en het lichaam en Tien Peng het
charisma en het acteertalent. Niet dat Carter Wong geen charisma heeft
maar Tien Peng weet je gewoon op meerdere vlakken te raken. Het is
alleen wel zo dat Carter Wong hier ook niet echt de kans krijgt om zich
van zijn beste kant te laten zien. Hij is in de meeste scènes eigenlijk
alleen maar aanwezig en soms mag hij wat zeggen. Polly Shang Kwan komt
pas tegen het einde het verhaal in. Zoals altijd laat zij een sterke
indruk achter. Veel kung fu laat ze niet zijn maar ze wint het door haar
brutaliteit.
Een goed begin is het
halve werk is een uitdrukking die perfect past bij 'The 18 Bronzemen'.
De film gaat goed van start qua sfeer en beelden. Het verhaal is wat
rommelig. Sorry, laten we eerlijk zijn, er is geen touw aan vast te
knopen. Zelfs een tweede keer kijken levert dezelfde problemen op. Toch
mag dit de pret niet drukken en houdt de sfeer en de actie je goed
bezig. Alles wat ook maar synoniem is aan kung fu passeert de revue en
dit maakt het een heerlijke film. Het is dus ook echt een aanrader voor
iedere kung fu film liefhebber.Copyright
kungfufilms.nl (2009) |
