Een standaard kung fu film zonder enige diepgang, normaal is dit niet zo’n groot probleem, maar door de kinderachtige en te trage slapstickachtige humor die als rode draad door de film heen loopt is, het soms wat moeilijk kijken. Volgens mij kan ik wat dat betreft toch heel wat hebben. Het enige moment in de film waar ik om gelachen heb en weer een beetje enthousiast werd, is wanneer het kung fu handboek waar uit ze moeten leren per ongeluk in het vuur beland en ze hun eigen stijl maken uit de overgebleven resten. De film is in het engels ingesproken door de bekende stemmen maar na verloop van tijd begint het gekreun van een van de hoofdrolspelers je behoorlijk op de zenuwen te werken. De gevechten en training scènes zijn wel van een goed niveau, dit maakt enigszins wat goed maar redt de film niet. Bij het leren van de “Iron back” stijl is het nodig een ijzeren rug te krijgen en deze verkrijg je door allerlei trainingen te doorstaan zoals het liggen op een spijker bed en het weerstaan van diversen klappen van een boshout op de rug.. Aan het einde van de film zit een gevecht met een bijzonder lange en flexibele stok leuk gefilmd en zorgt voor een erg cool uitziend gevecht. Het mogen duidelijk zijn dat “drunken master strikes back” niet de originele titel is, Simon Yuen speelt een kleine rol en de drunken stijl komt in de film niet voor. Op zich kan dit best een leuk film zijn met een paar vrienden op een verloren avond met een kratje bier, maar doe verstandig en kijk hem nooit alleen.