Als Bong (Kaneshiro
Takeshi) laat op de avond thuis komt na een succesvolle missie treft hij
thuis iets vreselijks aan. Zijn vriendin heeft zelfmoord gepleegd en
ligt halfdood op bed. Ondanks dat hij haar nog met een noodgang naar het
ziekenhuis brengt is het veel te laat. De klap van het verlies van zijn
vriendin is Bong te veel. Hij kan namelijk geen duidelijke reden
achterhalen waarom ze zichzelf van het leven beroofde. Dit zet hem zo
vreselijk aan het denken dat hij zijn toevlucht zoekt bij de drank. Niet
veel later trekt hij zich terug als agent. Hij wordt detective en houdt
zich bezig met allerlei onbenullige zaken. Ondanks dat zijn leven totaal
overhoop ligt blijft hij wel contact houden met Lau Ching Hei (Tony
Leung Chiu Wai). Dit was voorheen zijn chef en vormt nu een steun als
het heel slecht met hem gaat. Natuurlijk is Bong er ook voor Lau Ching
Hei als diens schoonvader vermoord wordt. Deze rijke man werd samen met
zijn butler op vreselijke wijze dood geslagen. Lau Ching Hei zou de zaak
zelf willen onderzoeken maar aangezien hij familie is valt hij zelf ook
onder de verdachten. Tsui (Chapman To) krijgt de zaak en deze lost hem
al vrij snel op. De twee mannen die de moord op hun geweten hebben
worden namelijk dood aangetroffen. Tijdens het verdelen van de buit zijn
ze waarschijnlijk in gevecht geraakt en dit is beiden fataal geworden.
Alleen Susan (Xu Jing Lei) heeft het idee dat de zaak niet klopt. Haar
vader zou nooit vreemden binnen laten. De deur was niet geforceerd en
het alarm was niet afgegaan. Dit moet betekenen dat er nog een derde
dader in het spel is. Ook heeft ze sterk het gevoel dat het een bekende
moet zijn. Om deze reden vraagt ze Bong om de zaak verder te
onderzoeken. Al snel krijgt deze een vreemd gevoel bij de zaak en worden
zijn ergste vermoedens waarheid.
Na de succesvolle 'Infernal
affairs' trilogie en 'Initial D' besloten regisseurs Andrew Lau en Alan
Mak voor 'Confession of pain' nog eens samen te werken. Dit zorgt
natuurlijk voor hoge verwachtingen. Helemaal als je bedenkt dat de
rechten voor de film al verkocht zijn voor een Amerikaanse remake. De
vraag is alleen kan deze nieuwe film het succes van de 'Infernal affairs'
trilogie overstijgen.
Het antwoord is
helaas nee. Dit betekent alleen niet dat 'Confession of pain' een
slechte film is. Integendeel het verhaal is bijzonder aangrijpend en
werkt met hele andere principes dan normaal is. Het is dus ook even
wennen dat vrij in het begin de dader al weggegeven wordt. Erg veel
mysterie zit er dus niet in. Het speurwerk kabbelt wel rustig door.
Langzaam maar zeker komen we te weten waarom de dader deed wat hij deed.
Hiertussen door wordt vooral de psychologe kant van de situatie belicht.
Wat doe je als je steeds meer dingen over iemand ontdekt die je
eigenlijk niet wilt weten. Hoe ga je hiermee om en ga je verder met je
onderzoek of stop je er mee. Naast deze hoofdlijn van het verhaal lopen
er nog diverse subplots mee. Deze geven het verhaal wat meer diepte en
houden het boeiend. Het tempo ligt alleen niet zo heel hoog maar door de
manier waarop alles gefilmd is vormt dit geen probleem. Het doet dus ook
allemaal wat denken aan dezelfde stijl als de Japanse regisseur Akira
Kuroswa.
Visueel gezien is de
film een absolute traktatie. Hongkong wordt prachtig in beeld gebracht.
Hierbij is de kleurkeuze erg opvallend. Het is allemaal aan de duistere
kant en sepia is een erg overheersende kleur. Natuurlijk lijken de
composities zorgvuldig gekozen en wordt er goed met de ruimtes om
gegaan. Het camerawerk is erg levendig en er wordt vooral veel gebruik
gemaakt van kranen. Vooral de openingsscène zit schitterend in elkaar.
Hiervoor hebben de heren erg hun best gedaan om je om het verkeerde been
te zetten.
Met een verhaal
waarbij de nadruk zo erg op geestelijke pijn ligt zijn goede acteurs een
must. Met de keuze van Tony Leung en Kaneshiro Takeshi lijkt dit prima
in orde te zijn. Helaas levert Tony Leung hier niet een erg opmerkelijke
prestatie. Geheel aan hem te wijten is dit alleen niet. De oorzaak ligt
meer in het script en de emotieloosheid van zijn personage. Het
ontbreekt hem totaal aan woede en frustraties zijn ver te zoeken. Dit
past niet helemaal bij hetgeen hij meegemaakt heeft. Jammer want er had
veel meer in zijn personage gezeten. Kaneshiro Takeshiro speelt zijn rol
erg sterk. Zijn personage is een stuk overtuigender. Het enige minpunt
is dat zijn alcohol verslaving iets aan de overdreven kant is. Heel erg
storend is het niet. Misschien was het een idee geweest om hem echt een
aantal whisky's te geven. Op die manier was zijn spel zeker
realistischer geweest. Wat ook niet helemaal strookt is het feit dat hij
ondanks zijn verslaving een redelijk lopend bedrijf runt. Een nuchtere
assistente was dus ook een uitkomst geweest.
Wat de vrouwelijke
acteurs betreft is het vooral Xu Jing Lei die er erg uitspringt. Ze zit
goed in haar rol en brengt dit vol overtuiging. Liefhebbers van Hsu Chi
zullen alleen erg teleurgesteld worden. Ze speelt totaal onder haar
kunnen. Het rolletje wat ze mag neerzetten was leuk geweest voor een
beginnend actrice maar niet voor een actrice van dit kaliber.
Echt een super
klapper is 'Confession of pain' niet geworden. De eerste tien minuten
zijn behoorlijk schokkend, doordacht en aangrijpend. Daarna zakt het
allemaal wat in. Het tempo gaat er een beetje uit en hetzelfde geldt
voor het mysterie. Het verhaal wordt boeiend gehouden met subplots en de
diepere psychologie van het geheel. Wat hierdoor overblijft is een
enigszins boeiende en aangrijpende film. Maar echt een verpletterende
indruk laat het niet achter.Copyright
kungfufilms.nl (2006) |