 |
Het is 1950 in Seoel en het leven
lijkt normaal zijn gang te gaan. Jin Tae (Jang Don Gun) werkt hard om de
kost te verdienen voor zijn broers, zussen en moeder. De band met zijn
jongere broer Jin Seok (Won Bin) is erg hecht en hij vindt het erg
belangrijk dat deze naar school gaat. Een goede opleiding betekend een
goede toekomst. Ondanks hun arme bestaan zijn ze gelukkig en tevreden
met wat ze hebben. Alleen het communisme rukt op en al snel belandt
Korea in een burger oorlog. Het hele gezin pakt zijn spullen op en gaat
op reis naar een veiligere plek. Echt ver komen ze alleen niet. De trein
die ze wilde nemen zit vol met soldaten en rijdt niet voor burgers. Jin
Tae loopt even weg op zoek naar een apotheek. Hij moet medicijnen hebben
voor de ziekte van Jin Seok. Maar als hij terug komt is Jin Seok
verdwenen. Zijn moeder verteld hem dat de soldaten alle mannen tussen de
achttien en dertig meegenomen hebben. Het lijkt er dus op dat Jin Seok
geronseld is voor het leger. Koortsachtig gaat hij op zoek naar zijn
broer. Het enige wat dit hem oplevert is dat ook hij in het leger
belandt. Hierdoor blijven hun moeder en de toekomstige vrouw van Jin Tae
alleen met de kinderen achter. Echt afscheid hebben ze niet kunnen nemen
en dit valt ook erg zwaar. Aan het front blijkt het een enorme chaos te
zijn. Jin Tae wil kosten wat kost zijn jongere broertje daar weg
krijgen. Een commandant verteld hem dat hij eerst maar eens een
eremedaille moet halen voordat er ook maar iets te regelen valt.
Hierdoor slaat hij compleet door en neemt heel veel onnodige risico’s.
Hij gaat zelfs zo obsessief met dit idee bezig dat hij alle realiteit
uit het oog verliest. Dit zint Jin Seok helemaal niet en hij vraagt zijn
broer hiermee op te houden. Alleen Jin Tae is al zo ver heen dat hij
echt niet meer te stoppen is.
Voor liefhebbers van oorlogsfilms is ‘Brotherhood of war’
een film die je niet mag overslaan. De sfeer slaat zonder moeite om van
liefelijk naar grimmig en de emoties zijn echt te voelen. Er wordt dus
ook een realistische beeld getoond van hoe een oorlog een mens kan
veranderen. Tevens biedt het een aardig inzicht in de geschiedenis van
de oorlog die rond 1950 in Korea woede. Om dit alles voor elkaar te
krijgen was er een bijzonder groot budget beschikbaar. Er zijn dus ook
duizenden figuranten op de been. Alles van de kleding tot de geweren en
de locaties is tip top verzorgd. De wereld die gecreëerd wordt is dus
ook super realistisch en heeft die typische Koreaanse sfeer. Maar een
groot budget hoeft nog geen goede film te maken. Gelukkig is het verhaal
en de uitvoering hiervan net zo dik in orde. Vanaf het begin is het
meteen al duidelijk dat de sfeer erg emotioneel geladen is. Maar wat er
nu precies te gebeuren staat blijft een raadsel. De grote strekking van
het verhaal is eigenlijk: hoe broederliefde iemand kan veranderen in een
harteloos en gewelddadig mens. De manier waarop dit opbouwt is erg sterk
gedaan. En het opvallende is dat het personage van Jin Tae (de oudere
broer) opeens ook zielloos en leeg lijkt te zijn. Daarvoor was het nog
een levendig persoon vol liefde en begrip. Jang Don Gun weet dit erg
goed neer te zetten en zijn uitstraling is die van een echte grote
broer. De chemie tussen hem en Won Bin (de jongere broer) is erg sterk
aanwezig. En dit is knap want de personages gaan compleet langs elkaar
heen. Door digitale toevoegingen is deze film absoluut niet geschikt
voor de zwakkere kijker. Het niveau van het geweld ligt erg hoog. Kogels
vliegen kris kras over het scherm en raken hoofden, benen, armen en noem
maar op. Hoofdzakelijk zijn het alleen maar flitsen van deze gruwelijke
beelden. Maar toch weet dit de kijker aardig te raken. Een verbijsterde
‘oh’ of ‘Wow’ is dus ook niet misplaatst. En dit is niet het enige wat
extreem gewelddadig is. Ook de personages slaan soms compleet door. Dit
is niet als negatief te beschouwen. Alleen even slikken is het wel. Toch
biedt dit een indrukwekkend beeld van wat een oorlog allemaal met een
mens kan doen. Niemand kiest hiervoor en toch zijn ze genoodzaakt om een
ander te vermoorden of letsel toe te brengen. Op deze manier lijkt het
getoonde geweld gerechtvaardigd. Het is dus absoluut geen film die
oorlog verheerlijkt. Het is eerder een lange commercial tegen oorlog en
het geweld en de emoties die dit met zich mee brengt. Er is maar weinig
negatiefs op ‘Brotherhood of war’ aan te merken. Het is een Koreaanse
film en zoals bijna elke film uit dit land is hij iets aan de
langdradige kant. Aan het einde worden de scènes misschien net iets te
lang gerekt voor het goede. Maar laat dit je absoluut niet weer houden
om deze strijd tussen twee broer en de situatie waar ze in geplaatst
worden te kijken. Het zal namelijk een diepe indruk op je na laten.Copyright
kungfufilms.nl (2006) |
