Tijdens een simpele schaduw klus gaat het helemaal fout. Cheung Chi Hang
(Cheung Ka Fei) belandt met zijn team in een wilde schietpartij. De
mannen die hij tegen over zich heeft zijn een stel Chinesen van het
vasteland die niets te verliezen hebben. Ze staan onderleiding van de
meedogenloze maar nog jonge Chan Yat Yeun (Richie Jen). Wild om zich
heen schietend creëren ze een pad door het centrum van Hongkong. Dit
gaat natuurlijk niet ongemerkt bij de media. Een groot aantal
journalisten duiken er boven op en een camera weet het zelfs live te
registeren. De uitkomst van de hele schietpartij is niet positief en de
overvallers weten te ontsnappen. Dit valt helemaal verkeerd bij de
burgers. De media doet er nog even een schepje boven op door de onrust
flink aan te wakkeren. De politie wordt compleet in het nauw gedreven.
Er ontstaan vragen bij het volk over de betrouwbaarheid van de politie
en of ze hen nog wel kunnen beschermen. Dit zorgt er voor dat de hoge
pieten een spoed beraad beleggen. Inspecteur Rebecca Fong (Kelly Chan)
oppert hier een nog al afwijkend plan. Ze wil de media gebruiken om het
gezicht van de politie te redden. Ze krijgt hiervoor akkoord en de
leiding over deze lastige taak. Het eerste wat ze doet is Cheung Chi
Hang van de zaak afhalen. Deze voelt hier maar weinig voor en gaat
stiekem gewoon door met zijn onderzoek. Uiteindelijk komt hij zijn
doelwit op het spoor in een grote flat. Hij meldt dit wel aan het
hoofdkantoor maar negeert vervolgens de opdracht om af te wachten. De
politie rukt groots uit en de media stroomt toe. Rebecca Fong bereidt
zich voor om met behulp van de media het volk er van te overtuigen dat
de politie er echt voor hun is. Alleen Chan Yat Yeun heeft net iets
andere plannen.
Absoluut een van de betere films van 2004. Regisseur Johnny To neemt ons
wederom mee de straten van Hongkong op. Hier laat hij zien hoe de media
het de politie flink lastig kan maken in bepaalde situaties. Ze kunnen
je maken of kraken en het hoeft niet altijd waar te zijn wat er
geschreven wordt. Een erg interessant onderwerp voor een film dus. Het
is een soort combinatie tussen een real life soap en een actie film. De
openingsscène is het aanschaffen van de film als meer dan waard. In een
van de smalle straatjes van Hongkong komt het tot een treffen tussen de
politie en overvallers. Deze gehele scène van een minuut of tien bestaat
uit een take. Er is dus totaal niet in geknipt en alles is dus in een
keer gefilmd. Dit moest dus ook in een keer goed zijn. De camera beweegt
zich sierlijk door het geweld heen. Op deze manier wordt de functie van
meerdere personages in het geheel toegelicht. De kogels en granaten
vliegen om de oren en slaan in op auto’s en andere voorwerpen. De
persoon die de verantwoording had over de explosieve verdiend dus ook
een oprecht compliment. Want de planning en timing die hieraan vooraf
gegaan is zal niet misselijk geweest zijn. Zodra we de smalle straat uit
zijn schakelen we over op normaal camerawerk. Het geweld houdt echter
nog wel een minuut of vijf aan. Daarna gaat de actie op een wat lager
pitje en moet de film het hebben van de spanning die gecreëerd wordt.
Dit lukt allemaal erg goed en de film wordt eigenlijk geen moment saai.
Er ontstaat een ‘Die hard’ achtige stand-off in een groot flatgebouw.
Vanuit hier proberen de boeven de politie continue af te troeven.
Hierdoor krijgen we een mooie mix van geweld en psychologische
oorlogsvoering te zien. Het knappe is dat Johnny To met vrij weinig
verhaal toch iets interessants weet te maken. Het is zelfs zo dat de
personages erg oppervlakkig zijn. Maar weinig hebben een verleden of een
leven naast wat er op dat moment gaande is. Toch heeft elk karakter zijn
eigen kenmerken. Dit komt naar voren uit kleine dialogen over
bijvoorbeeld eten of andere allerdaagse zaken. Ook gezichtsuitdrukkingen
spelen een belangrijke rol. Zowel Richie Jen, Cheung Ka Fei als Kelly
Chan doen dit erg goed. Ze tonen vastberadenheid en dit maakt hun
personages erg levendig. Het is alleen wel zo dat ondanks dat Richie Jen
geweldig speelt zijn rol niet helemaal klopt. Door zijn jonge leeftijd
valt het moeilijk te geloven dat hij zo kalm en doordacht blijft
handelen. Er zijn nog wel meer zaken die niet kloppen. Het verhaal is
dus geenszins water dicht te noemen. Als je de Hongkong film
geschiedenis gaat doorzoeken zijn er maar weinig films die dit wel zijn.
Vanaf het begin af aan heeft deze industrie maar een doel gehad en dat
is vermaken. ‘Breaking news’ doet dit op een manier die meer dan waardig
is. Er komt zelfs een beetje het gevoel van een jaren negentig film naar
boven. Aanhoudend en over de top geweld afgewisseld door menselijkheid
en normale zaken die met een cynische ondertoon gebracht worden. Er zijn
behoorlijk wat figuranten op de been om alles zo levendig mogelijk te
maken. Vedette Simon Yam heeft een kort en eigenlijk irrelevante
gastrol. Maar zoals altijd weet Johnny To bij Lam Suet weer het beste
naar boven te halen. Zijn personage spreekt erg en roept een enorm
gevoel van medeleven op. Toch heeft hij wel weer iets waardoor je hem in
het dagelijks leven uit de weg zal gaan. Iets gluiperigs en
afzichtelijks wat versterkt wordt door zijn uiterlijk. Er kan dus niet
anders gezegd worden dat wanneer je van Hongkong films houdt, dan zit je
bij ‘Breaking news’ niet verkeerd. Lekkere over de top actie met
criminelen en agenten die niet op lijken te geven tot hun doel bereikt
is. Dit alles gaat gepaard met prachtige beelden en een heerlijke
soundtrack. Johnny To op zijn best!
Copyright
kungfufilms.nl (2005) |