Nadat de meedogenloze Liu (Fong Yao) uit de gevangenis ontsnapt is begint hij in een stadje langzaam maar zeker zijn eigen imperium op te bouwen. Hierbij gaat hij niet zachtzinnig te werk en maakt hij de nodige slachtoffers. Buiten het vervaardigen en de verkoop van opium richt hij zich ook op de rijst markt. Langzaam maar zeker weet hij een monopolie positie te vergaren er is alleen een rijst winkel die weigert toe te geven aan zijn terreur. Dit kom hoofdzakelijk door de aanwezigheid van Chan Ta Chung (Chan Wei Man) die keer op keer alle aanvallers van zich af weet te slaan. Liu raakt hierdoor enigszins geïrriteerd op allermogelijke manieren om de rijst winkel in handen te krijgen. Als de moeder van Chan Ta Chung ziek blijkt te zien ziet Liu zijn kans schoon. De winkel is nu onbewaakt en met gemak weet hij de eigenaar te ontvoeren. De oude man weigert nog steeds om zijn winkel te verkopen met als resultaat dat hij de volgende dag dood op het strand gevonden word. Liu neemt meteen de winkel over en verdubbeld de prijzen. Iedereen is nu afhankelijk van hem en door de medewerking van de burgermeester grijpt de politie niet in. Als Chan Ta Chung terug komt is hij witheet en gaat zonder na te denken verhaal halen. Er ontstaat een grote vechtpartij waarin hij uit eindelijk tegen over Liu komt te staan. Het lijkt er op dat Chan Ta Chung aan het winnen is maar Liu weet opeens te ontsnappen. Om te voorkomen dat Chan Ta Chung hem weer lastig valt huurt Liu twee kung fu experts in om ze dag en nacht te laten zoeken naar hem. Voor Chan Ta Chung zit er niet anders op dan onder te duiken en te wachten op het juiste moment om de stad van dit terreur te verlossen.

Helaas is er van ‘The bravest fist’ geen precies jaartal bekend. Maar afgaande op de leeftijd en de stijl van de film zal hij uit de eerste helft van de jaren zeventig zijn. Het genre waar de film in valt is ook iets wat typisch voor deze tijd is. De gevechten hierin zijn zonder enige sierlijkheid of acrobatiek. Het woord choreograaf ontbreekt volgens mij ook compleet bij de credits. Hierdoor krijg je meestal hele brute gevechten die redelijk realistisch overkomen. Meestal gaan de mannen elkaar met enkel de vuisten te lijf en komen de gebruikte technieken voort uit het worstelen, judo, boksen en kung fu. Het is eigenlijk een soort van straatvechten wat er meestal in dit genre tentoongesteld wordt. In Engelstalige landen wordt dit genre meestal omschreven als een ‘Basher’. Persoonlijk lijkt het me verstandig om deze benaming aan te houden want om nu over een ‘Beuker’ of zo te gaan spreken lijkt me ook niet alles. Het verhaal van de film is vrij eenvoudig en draait om het standaard wraak ritueel. Een aantal van de karakters zijn aardig uitgediept, maar daar tegen over staan weer een groot aantal oppervlakkig personen. Het tempo waarop de vertelling vordert is behoorlijk traag en de gevechten hebben aardig de overhand. Over het geheel gezien lijdt de film behoorlijk aan tegen strijdigheden en de kwaliteit wisselt dus ook continue. Het ene moment zit je namelijk naar boeiende gevechten te kijken om vervolgens verrast te worden door een slap aftreksel van het eerder getoonde. Dit komt hoofdzakelijk door de vaardigheid van de acteurs. Chen Wai Man laat absoluut zien dat hij kan knokken, maar dit verdwijnt een beetje als hij niet de juiste man tegenover zich heeft. De gevechten die hij dus ook met Chiang Tao en Fong Yao heeft zien er absoluut goed uit. Massale gevechten zijn er ook genoeg en de mensen die hiervan houden zullen zeker aan hun trekken komen. Erg opvallend is de rol van Dean Shek. Deze man kent iedereen wel van zijn komische rollen in kung fu films uit eind jaren zeventig begin jaren tachtig. Zijn rol in ‘The bravest fist’ is helmaal humor vrij en dit samen met zijn jonge leeftijd maakt dit tot een hele aparte ervaring. Je ziet hem zelfs een stevig robbertje mee vechten tegen het einde van de film. Dit alles speelt zich af in een stadje aan de kust ergens aan het begin van de negentiende eeuw. Alle gebouwen zijn echt van de betonnen blokken en zien er dus erg somber uit. De film muziek is zeker bijzonder te noemen. Een die typisch jaren zeventig geluid waar een soort Griekse invloed in terug te horen is. ‘The bravest fist’ heeft voldoende te bieden aan die mensen die interesse hebben in de Hongkong film geschiedenis. Er komen namelijk een groot aantal acteurs voorbij die later meer bekendheid kregen. Ook zorgt Chen Wai Man toch altijd weer voor een blijvende indruk met zijn tatoeages en stoere uitstraling. Een film uit een genre waar je van moet houden en dus zeker niet waar de meeste naar opzoek zijn.

Copyright kungfufilms.nl (2004)