Terwijl Wei Fu (Chang Yi) opzoek is naar brandhout vragen een stel bandieten hem de weg. Hij verteld ze netjes waar ze heen moeten en als dank wordt hij beschoten met een pijl en boog. Gelukkig wordt hij niet geraakt en hij laat het incident voor wat het is. De gangsters vervolgen hun weg en stoppen bij de rivier om wat water te drinken. Hier valt hun oog op de zus van Wei Fu (Chiu Sam Yin). Ze roepen het meisje maar als ze niet reageert besluiten ze haar te volgen. Ze komen aan bij haar huis en als haar vader vraagt wat ze komen doen wordt hij zonder pardon vermoordt. Hetzelfde lot wacht de moeder van het gezin en de jongste zoon. Het meisje wordt al snel gevonden en ontvoert. Niet veel later komt Wei Fu niet vermoedend thuis. Bij het aanzien van zijn vermoorde familie is hij woedend en verdrietig tegelijk. Hij zweert wraak, steekt het huis in brand en gaat op zoek naar de daders. Het enige wat hij van huis meeneemt is de armband met belletjes van zijn moeder. Eenzaam zwerft hij een periode rond met continue de gezichten van de moordenaars op zijn netvlies. Een man met een pijl en boog en een verminkt oor (Lam Kau), een kale man met een bijl (Ku Feng) en een langharige man die vecht met een zwaard (Hung Lau). Hij vindt ze niet maar onderweg ziet hij een kung fu meester (Yeung Chi Hing) in actie ziet. Hij probeert de man te benaderen, maar het lukt het niet om hem in te halen. Een dag en een nacht volgt hij de man tot hij uiteindelijk in elkaar stort. Als hij bijkomt staat de kung fu meester bij hem. Deze spreekt zijn bewondering uit over Wei Fu zijn uithoudingsvermogen en neemt hem aan als leerling. Vijf jaar van training gaan er voorbij voordat Wei Fu eindelijk zijn wraak in uitvoering kan gaan brengen. Hij heeft alleen geen idee waar hij moet beginnen met zoeken. Na een periode rond gezworven te hebben redt hij in een grote stad een onbekende dame uit de handen van een bordeel. Dit gaat natuurlijk niet zonder gevecht. Met gemak weet hij ze te verslaan en tevens wat informatie in te winnen over de mannen die hij zoekt. Het lijkt er op dat hij de eerste op het spoor is en dat hij de rest ook snel zal vinden.

Een nogal standaard verhaal voor een kung fu film. Maar door het jaartal kan je het eigenlijk nog als redelijk origineel beschouwen. De film past goed in de trend die volgde na het grote succes van Chang Cheh's  'One armed swordsman'. Regisseur Yueh Feng maakte al vanaf eind jaren dertig films waaronder een heleboel bekende Huang Mei opera's. Een man met ervaring en dat is ook goed te merken aan de manier waarop hij dit verhaal verteld. Het is allemaal goed overzichtelijk en lekker ruim opgezet. Dit laatste geldt althans voor de locaties voor de locaties. De film is gemaakt voordat de Shaw brothers bijna alles binnen gingen filmen. We krijgen prachtige bergen te zien en mooie bossen. Wat de film goed overzichtelijk maakt is dat er niet zo heel erg veel personages door elkaar heen lopen. Het is vanaf het begin meteen duidelijk dat Chang Yi de hoofdrol speelt. Hij doet dit erg overtuigend en zijn personage is lekker overdreven heldhaftig. Als aandenken draagt hij de armband van zijn moeder om zijn nek aan een ketting. Continue als hij loopt zijn de belletjes te horen. Hiernaar verwijst de titel 'The bells of death' en dit is erg leuk gevonden. Hij is voor niets of niemand bang en heeft maar één doel en dat is wraak. De rol van Chang Yi springt er echt uit. Hij is erg charismatisch en vergelijkbaar met Ti Lung. Het is met zekerheid te zeggen dat als hij langer bij de Shaw brothers was gebleven hij veel bekender was geworden dan hij nu is. Alle hoofdpersonages van de film springen er trouwens erg uit. Stuk voor stuk hebben ze niet alleen goed uitgewerkte karakter trekken maar ook nog eens een bijzonder uiterlijk. Ku Feng zet een leuke rol neer maar dit is in nog niet het gene waar hij later zo bekend om zou worden. Geen leider met een vurige blik dus met een kleine crimineel die niet echt slim is. De meest indrukwekkende rol word neergezet door Yeung Chi Hing. Hij heeft een wit gezicht en lang haar en dit in combinatie met zijn grote postuur maakt heb redelijk extreem. Regelmatig beweegt hij zijn hoofd heen en weer als een uil waarbij er een knakkend geluid te horen is. Het gevecht wat hij heeft met Chang Yi is het beste uit de film. In de tijd dat deze film gemaakt werd kwam men meestal niet verder dan wat rond zwaaien met zwaarden. Hier is werkelijk sprake van mooie choreografie en kleine gimmicks. Opvallend is alleen dat er totaal niet over een gevecht choreograaf gesproken wordt. Ze spreken af om te vechten met een brandende kaars op de top van hun zwaard. Diegene die de kaars laat uitgaan of laat vallen heeft verloren. Hetzelfde geldt ook voor het gevecht tussen Chang Yi en Ku Feng. Dit vindt plaats in een bamboe bos en de omgeving word goed in het geheel betrokken. Het eindgevecht is leuk maar komt helaas niet over deze twee heen. Een minpunt is dit echter niet te noemen want ook hierin valt genoeg te zien. Persoonlijk gaat mijn voorkeur alleen uit naar minder massale gevechten. Een andere vergelijking met de films van Chang Cheh is het overmatig gebruik van bloed en rond vliegende ledenmaten. Het is dus allemaal erg gewelddadig en hier moet je natuurlijk wel van houden. Toch is er nog wel wat ruimte over gelaten voor romantiek. Op subtiele wijze wordt dit in het verhaal verweven. Althans de held wil pas in gaan op de avances van de vrouw die hij eerder gered heeft als hij wraak heeft genomen. Op deze manier zit de romantiek er wel in maar komt het pas tot uiting aan het einde van de film. Een mooie keuze en een goede manier om tempo er lekker in te houden. Alleen door tempo wat er in de film zit wordt er aan sommige net iets te weinig aandacht gegeven. We krijgen bijvoorbeeld helemaal niets te zien van de trainingen die Chang Yi heeft moeten door staan. Ook het moment dat hij zijn familie dood vindt had iets dramatischer gemogen. Hierdoor is de kijker net iets te weinig betrokken bij de wraak die er genomen moet worden. Maar verder is 'The bells of death' een verassende film te noemen. Mooie gevechten tegen over een wat eenvoudig verhaal maar het zijn de bijzonder gimmicks die de film juist zo bijzonder maken.

Copyright kungfufilms.nl (2005)