De dood van een leider
brengt vaak maar weinig goeds. Helemaal als er niet echt een duidelijke
opvolger voor deze positie bekend is. Tijdens een oorlog krijgt Muyong
Xuehu (Donnie Yen) te horen dat hij de nieuwe heerser zal zijn over het
volk van Yan. Bescheiden als hij is accepteert hij deze en belooft hij
de stervende koning zorgvuldig met deze positie om te gaan. Maar ondanks
de keuze van de koning zijn er toch mannen die dit niet kunnen
accepteren. Muyong Xuehu is namelijk niet van Koninklijke bloede en werd
als wees gevonden. Wu Ba (Guo Xiao-dong) heeft de meeste moeite dit te
accepteren. Hij is immers de neef van de koning en naast prinses Yen
Feier (Kelly Chen) de enige met koninklijk bloed. Hij vindt dat de troon
hem toe komt. Als de rust weder keert en de opvolger gekroond moet
worden laait de discussie op. Muyong Xuehu weet op slinkse wijze Yen
Feier naar voren te duwen als de keuze van de koning voor de troon. Om
problemen te voorkomen accepteert ze dit. Alleen diep in haar hart heeft
ze er geen vrede mee. Ze is simpelweg niet in de wieg gelegd voor deze
gewelddadige positie. Haar volk is al jaren in oorlog en vechten is aan
de orde van de dag. Toch belooft ze haar nieuwe functie volledig uit te
voeren. Ze wil er zelfs voor in training gaan om een echte soldaat te
worden. De maanden die volgen zijn keihard voor haar. Ze lijdt vreselijk
maar zet toch door. Wu Ba die hierdoor het koningschap steeds verder
door zijn vingers ziet glippen besluit dat het tijd is voor actie. Hij
stuurt een grote groep moordenaars achter haar aan. Succesvol zijn deze
gelukkig niet. Een geheimzinnige vechter genaamd Duan Lan Quan (Leon Lai)
komt haar net op tijd te hulp. Bewusteloos neemt hij haar mee naar zijn
afgelegen wereld. Hij verzorgt Yen Feier tot ze weer gezond is. Als de
dag komt dat ze hem kan verlaten, heeft Duan Lan Quan met zijn vredige
manier van leven zo een grote indruk op haar gemaakt dat het haar moeite
kost. Onzeker over wie ze zelf is en wat ze moet doen keert ze terug
naar haar volk. Een volk waar moord en verraad momenteel hoger in het
vaandel staat dan trouw en eerlijkheid.
Ondanks dat Ching
Siu-Tung zich momenteel hoofdzakelijk als choreograaf profileert heeft
hij als regisseur aardig wat sterke films op zijn naam staan. Vooral het
einde van de jaren tachtig en het begin jaren negentig waren zijn succes
jaren op dit gebied. Hij maakte toen de 'Chinese ghost story' en 'Swordsman'
trilogies die nu als de klassiekers van het genre beschouwd worden. 'An
empress and the warriors' lijkt qua verhaal en uitstraling in dit rijtje
thuis te horen. De nieuwsgierigheid naar deze film is dus ook groot. De
vraag is alleen of hij deze films weet te over treffen of dat hij
struikelt over de grootte van deze productie.
Als iets momenteel
belangrijk is in Chinese/Hongkong films dan is het wel het woord
grotesk. Alles moet massaal, groots en het liefst met honderden
tegelijk. Dit hoeft natuurlijk geen probleem te vormen. Helaas is
hierdoor al meerdere malen de intensiteit van de actie scènes of de
focus van het verhaal ten onder gegaan. Helaas is dit hier ook weer aan
de orde. Er heerst een redelijke onbalans in het verhaal. Er wordt net
iets te veel aandacht besteed aan hoe vredig het bestaan van het
personage van Leon Lai is. De scènes zijn werkelijk prachtig. Ze doen
denken aan films als 'Moonwarriors' en 'Butterfly sword'. Maar als de
boodschap allang duidelijk is blijven we hier nog even rond hangen. Deze
tijd had veel beter voor een actie scene gebruikt kunnen worden. Een
nieuwe ontwikkeling in het verhaal had ook geen kwaad gekund. Zoals het
nu namelijk is gaan we twee keer het zelfde rondje langs. Een beetje
meer creativiteit had dus ook voor een heel ander resultaat gezorgd. De
karakters en achtergrond van de personages worden maar een heel klein
beetje aangestipt. Bij de drie hoofdrolspelers is dit nog wel enigszins
in orde. Maar buiten dat de schurk van het verhaal de neef van de koning
is weten we maar weinig van hem. Buiten gluiperigheid om heeft hij maar
weinig karaktertrekken. Dit geldt helaas voor meerdere personages. De
groep huurmoordenaars zien er namelijk best bruut uit maar ze lijken
totaal uit het niets te komen. Tevens lijken ze onuitputtelijk te zijn
in aantal. Ze sterven bij bosjes en vervolgens zijn er later gewoon weer
nieuwe. Een klein puntje waar Ching Siu Tung even niet over nagedacht
heeft. Maar ondanks deze minpunten heeft de film absoluut zijn sterke en
vermakelijke kanten.
Als we de honger
naar lange man tegen man gevechten even aan de kant gooien scoort 'An
empress and the warriors' aardig hoog. Werkelijk alle aspecten van wat
actie te noemen is komen aanbod. Grote bloederige slagvelden,
achtervolgingen te paard of te voet, trainingen en gewapende en
ongewapende gevechten. Ching Siu Tung heeft zich compleet uitgeleefd op
de actie. Hierbij is het gebruik van touwtjes nadrukkelijk aanwezig en
de vaardigheden van de vechters zijn bovenmenselijk. Wat vooral erg
opvalt is het lange zwaard van Donnie Yen. Een wapen wat bijna net zo
lang is als hij en dat hij met gemak weet te hanteren. Hierin is veel
creativiteit terug te zien en dit gevecht is het dus ook waard om
meerdere malen te bekijken.
In de aankleding van
alles is flink geld gaan zitten. De kostuums zijn werkelijk prachtig en
de sets er om heen nog mooier. Er werd een plek gekozen in het bos en
hier werd een soort boomhuis gecreëerd. Eigenlijk is het meer dan een
huis. Het is meer een eenmansdorp compleet met trappen, bruggen en
uitkijkpunten. Verder begeven we ons in steden, bossen grootse paleizen,
tentenkampen en open velden voor de massale gevechten. Tijdens deze
slagvelden zijn er honderden figuranten op de been. Als je hierbij een
vergelijking trekt met 'The warlords' komen de films aardig bij elkaar
in de buurt. Het grote verschil is alleen de sfeer. Hier is alles een
stuk minder duister en grimmig. Er is meer kleur te zien en de beelden
zijn veel helderder.
Als we een
hoofdrolspeler voor de film aan moeten wijzen zal het Kelly Chen moeten
zijn. Deze mooie dame met oogafwijking (het is niet helemaal duidelijk
welke kant ze nu echt op kijkt) ontpopt zich tot een redelijke actie
ster. Ze weet haar rol goed uit te voeren en blijft een stoere en sterke
vrouw. Donnie Yen en Leon Lai zijn ondergeschikt aan haar. Erg veel
acteerwerk hoeven ze ook niet te doen. Er zijn ook niet echt momenten
waarin ze alles uit de kast moeten halen en op dit gebied moeten laten
zien wat ze waard zijn. Van Donnie Yen mag wel gezegd worden dat hij
zich steeds meer ontpopt als keiharde vechter. Een psychopaat die blijft
knallen tot het einde. Hier gaat dit iets over de top maar eigenlijk is
dat toch ook wel lekker.
Het mag duidelijk zijn dat Ching Siu Tung meer een regisseur is van het
visuele dan van inhoud. Hij laat dus ook flink wat steken vallen op het
gebied van verhaal, logica en drama. Gelukkig maakt hij dit goed in het
visuele en de actie. De film ziet er namelijk prachtig uit. Het is
vergelijkbaar met de grote Hongkong/Chinese producties van dit moment
maar er is nog wel een vleugje uit de jaren negentig terug te vinden.
Ondanks dat er veel gevechten te zien zijn had het best wat meer
gemogen. Het ontbreekt namelijk aan een goed en intens man tegen man
gevecht. Verder is het allemaal prima in orde en zorgt 'An empress and
the warriors' voor meer dan negentig minuten vermaak.
Copyright
kungfufilms.nl (2008) |