Twee jongens groeien samen op in een klein dorp net buiten Hongkong. Door de liefde voor hetzelfde meisje verwatert de vriendschap. Ze gaan hun eigen weg en belanden beide in de georganiseerde misdaad. De jongens weten een aardige positie te bemachtigen binnen hun bende en staan praktisch naast hun baas. Het toeval wil dat deze twee rivaliserende bendes ook hun criminelen activiteiten uitgebreid hebben naar Amsterdam. Hier houden ze zich bezig met het runnen van gokhuizen, prostitutie en het verkopen van drugs. Maar twee bijna identieke bendes in een stad is vragen om problemen. Met deze reden bedenkt Big Louie (Bolo Yeung) een plan om de andere bende tegen de lamp te laten lopen. Helaas is het plan niet succesvol en veroorzaakt het een oorlog tussen beiden bendes. Chiu Ting (Fan Mei Shang) de leider van de gedupeerde bende keert terug naar Hongkong om daar een deal te sluiten met drugsmagnaat Hung (Chan Sing). Alleen deze twee komen niet overeenstemming. Chiu Ting vindt de prijs veelte hoog en besluit via Thailand aan zijn waar te komen. Als Big Louis dit te horen krijgt meldt hij dit onmiddellijk aan Hung. Deze is woedend en er volgt een keiharde confrontatie. Dit is tevens de eerste keer in tijden dat de beide vrienden elkaar weer treffen. Bun (Jason Pai Piao) besluit zijn jeugd vriend te helpen in deze strijd. Door de jaren heen heeft hij nog niet het respect voor Wing (Wong Yuen San) zijn oude vriend verloren. Sterker nog hij weet niets van de woede die Wing voor hem koestert. Ze gaan wederom hun eigen weg. Via Chiu Ting krijgt Wing de mogelijkheid om zijn droom werkelijkheid te laten worden. Zijn jeugd liefde Fanny is namelijk via de belofte filmster te worden in de prostitutie beland. Door haar vrij te kopen slaat hij twee vliegen in een klap. Hij heeft eindelijk de vrouw die hij altijd wilde en de mogelijkheid om wraak te nemen op Bun. Want als deze haar komt terug halen heeft hij hem precies waar hij hem hebben wil.

Een Hongkong gangster film uit 1978 met als bijzonderheid dat hij zich deels in Amsterdam afspeelt. Dit maakt ‘The Amsterdam connection’ voor mij meteen al een bijzondere film. Het gebeurt namelijk niet zo vaak dat je bekende Hongkong filmsterren zoals Bolo Yeung en Fan Mei Sheng over de Zeedijk en aanverwante straten ziet lopen. Maar het is niet alleen maar Amsterdam waar gefilmd is. We pendelen een beetje heen en weer tussen Hongkong, Amsterdam en Parijs. Het overgrote deel van de film is in Hongkong gefilmd. In totaal denk ik dat ze net een dag in Nederland gefilmd hebben. Zodra ze namelijk een van de statige grachtenpanden ingaan doet het opeens niet zo Nederlands meer aan. Gelukkig is er niets te ontdekken waaraan dit te bewijzen is, maar toch blijft er het gevoel dat er iets niet klopt. Iets wat dit trouwens wel overduidelijk aan geeft is wanneer ze het over ‘Zandvoort beach’ hebben. Er moet hier een drugsdeal plaats vinden en zoals iedereen weet bestaan de Nederlandse stranden uit veel zand met wat duinen daar achter. Toch belanden we hier op een plek waar flink wat rotsen zijn. Niet helemaal correct, maar het blijft toch een film uit Hongkong en die staan nu eenmaal niet bekend om hun punctualiteit. Het politie bureau, waar opvallend veel Chinezen werken, heeft ook iets bijzonders. Boven twee Nederlandse vlaggen prijkt een foto van Juliana aan de muur, maar verder hangt er een wat lege sfeer. De oplettende kijker zal het niet ontgaan dat er tijdens het gokken Nederlands geld gebruikt wordt. Een leuk detail, want het is al weer een tijdje geleden dat ik biljetten zag van duizend, vijfentwintig en vijf gulden. Om dit in een kung fu/gangster film uit de jaren zeventig te zien is is natuurlijk het ultieme gevoel nostalgie. Twee vliegen in een klap zullen we maar zeggen. Helaas is het verhaal wat wazig te noemen, maar door de typische jaren zeventig stijl ben je dit snel vergeten. Er zit voldoende creativiteit in de opbouw van de scènes en hierdoor ziet alles er stijlvol uit. De muziek is goed bij elkaar gejat uit diverse andere films maar passen goed bij de getoonde beelden. Opvallend zijn vooral de handgebaren die de gangsters gebruiken tijdens hun gesprekken. En om het nog aparter te maken spreken ze ook nog eens op rijm. Niet continue, maar als twee gangsters elkaar ontmoeten wordt er op een poëtische en klassieke manier gecommuniceerd. Over het algemeen zijn alle rollen in de film wat aan de matte kant. Er is ook niet echt duidelijk een hoofdpersoon aan te wijzen. De regisseur is dit waarschijnlijk vergeten te verduidelijken doordat hij het te druk had met wat semi erotische scènes. Aan het einde wordt het duidelijk dat Jason Pai Piao eigenlijk de hoofdrolspeler is. Ik denk dat iedereen weet wie Bolo Yeung is en dat hij niet de mooiste is. Oké, hij heeft een bijzonder indrukwekkend lichaam maar hij heeft zijn looks niet mee. In ‘The Amsterdam connection’ is hij om de een of andere reden op zijn lelijkst. Of het door zijn vreselijk foute jaren zeventig zonnebril of door zijn kapsel komt, ik heb geen idee. De film zit niet helemaal vol met gevechten, maar wat we te zien krijgen is niets mis mee. Een combinatie tussen kung fu en straatvechten, zonder enige vorm van acrobatiek. Zoals je dus leest zit de film continue in tweestrijd. Aan de ene kant geweldig en aan de andere kant te suf voor tekst. Dit is nu precies wat er voor zorgt dat de film prachtig is om naar te kijken. Tevens vind ik dat iedere Nederlander die interesse heeft in Kung fu films deze film gezien moet hebben.

Copyright kungfufilms.nl (2004)