|
De relatie tussen Cheong-Shing (Aaron
kwok) en Lin (Charlie Young) is er niet echt een met een gezonde basis.
Het stel praat zowat niet en elkaar echt begrijpen doen ze ook al niet.
Hier komt nog eens bij dat Cheong-Shing een zware gokverslaving heeft.
Iedere cent die hij verdient met zijn baantje als kok verdwijnt dus ook
weer net zo snel. Het leven wat ze leiden is chaotisch en iedere vorm
van structuur is ver te zoeken. Niet echt een plek om een kind op te
voeden maar toch hebben ze de verantwoordelijkheid over hun zoon Lok Yun
(Gouw Ian Iskandar). Erg veel liefde kent de jongen dus ook niet. Toch
heeft hij een goed hart en leeft hij zijn sobere leven in stilte. Als
zijn moeder hem op een dag opeens heel erg veel aandacht begint te geven
krijgt hij het gevoel dat er iets mis is. Hij laat de schoolbus stil
zetten en haast zich terug naar huis. Hier vindt hij zijn moeder met een
koffer klaar om te vertrekken. Zonder na te denken haalt Lok Yun zijn
vader er bij. De ruzie die volgt is erg heftig maar het lijkt allemaal
met een sisser af te lopen. Maar onvrede die er al jaren zit praat je
niet zomaar weg. Bij de eerste kans die zich aan dient is Lin dus ook
verdwenen. Cheong-Shing trekt dit voor geen meter en gaat wanhopig
opzoek naar haar. Hij verschijnt niet meer op zijn werk en hierdoor
raakt hij al snel zijn baan kwijt. Zonder inkomsten glijden vader en
zoon snel richting afgrond. Het duurt dus ook niet lang voordat de
stroom afgesloten wordt. Vlak daarna beginnen de schuldeisers van
Cheong-Shing ongeduldig te worden. Er zit voor vader en zoon niets
anders op dan te vluchten. Ze nemen de benen naar een klein plaatsje
verderop. Hier probeert Cheong-Shing opnieuw te beginnen. Al snel begint
hij zich in te laten met allerlei kleine criminele activiteiten. Uit
pure wanhoop begint hij zelfs ook Lok Yun hierin te betrekken. Dit is
iets wat de kleine man niet echt kan waarderen maar door zijn leeftijd
kan hij er maar weinig tegen doen.
'After this our exile' valt eigenlijk
niet in het genre van films die
kungfufilms.nl normaal behandelt. Maar als een film uit Hongkong het
voor elkaar weet te krijgen zoveel prijzen te winnen wordt de
nieuwsgierigheid toch gewekt. De film wist namelijk tien keer
genomineerd te worden en vijf maal ook daadwerkelijk te winnen op het
Hongkong filmfestival. Drie prijzen werden er gewonnen bij het golden
horse film festival in Taiwan en twee op het festival in Tokyo. Een
indrukwekkende score en een grote reden om de film toch maar eens te
bekijken.
De regie was in handen van Patrick
Tam. Zijn debuut en tevens meeste gedenkwaardige film was 'The sword'
uit 1980. Deze film was zeer vooruitstrevend en bracht verandering in de
Hongkong film industrie. Hij maakte nog een aantal films in andere
genres en verdween vervolgens zeven jaar uit de film business. Opeens
was hij daar weer en met 'After this our exile' luide hij zijn comeback
in. Een drama met als thema het moeilijke leven van een vader en zoon.
De vordering van het verhaal is traag. Het eerste half uur gebeurt er
dus ook maar weinig. Langzaam maar zeker begint er iets van een verhaal
te ontstaan. Alleen dit gaat wel zo vreselijk traag dat de kijker al
gauw de interesse begint te verliezen. Op zich hoeft traagheid in een
film geen probleem te zijn. Beelden kunnen boeien en een sfeer kan je zo
pakken dat het een bepaald gevoel opwekt. Iets anders wat kan boeien
zijn interessante dialogen. Alleen geen van deze drie zaken zijn van
toepassing op deze film. De hoofdpersonages communiceren amper. Dit is
een onderdeel van hun karakter en ook duidelijk de reden van alle
problemen. Alleen interessant beeld materiaal maakt het niet. Je mag
continue alles zelf invullen en het duurt bijna de gehele film voordat
je een band krijgt met de personages. De enige die sympathie opwekt is
de kleine jongen die de dupe is van het stompzinnige gedrag van zijn
ouders. Je ziet hoe hij steeds verder wegzakt in een situatie waar een
jongen van een jaar of acht nooit in mag komen. Diefstal, bedrog en geen
warme liefdevolle plek om te wonen doet een karakter geen goed. Zowel de
vader en de moeder zijn hier de schuldige van. Hierdoor wordt het heel
lastig om een positief gevoel voor beiden op te brengen.
Ook een probleem is het feit dat de
film continue op een punt blijft hangen. In plaats van een goed beeld
van de personages te schetsen brengen we het eerste half uur door in het
huis van het gezin. We krijgen amper te zien waar de vader of moeder
werkt of waarom ze zijn zoals ze zijn. Het enige wat telt is het heden.
Voor de rest van de tijd blijven we ook een beetje in hetzelfde hangen.
Het was de film zeker ten goede gekomen als we iets meer te weten waren
gekomen over de achtergrond van de personages.
Als we op het gebied van acteerwerk
gaan kijken zijn alle prijzen zeker terecht. Aaron kwok verrast vriend
en vijand met een bijzonder volwassen rol. Nooit eerder zagen we hem in
zo een dramatische rol. Hij doet dit werkelijk perfect en zijn
uitstraling komt bijzonder gepijnigd over. Maar degene die het meeste
credit verdient is Gouw Ian Iskandar. Dit mannetje van negen jaar baant
zich compleet natuurlijk door deze enorm zware rol. Alles lijkt alsof
het echt is en hij weet de kijker goed te pakken op de momenten dat hij
in beeld is.
Iets wat enorm verrassend te noemen is
zijn de locaties waar de film opgenomen werd. De buitenwijken van Kuala
Lumpur in Maleisië fungeerden namelijk als decor. Niet een plek die vaak
in films te zien is. Dit is dus ook even wennen. Helemaal als je
verwacht dat de film zich in Hongkong zal afspelen. Zoals iedere
buitenwijk is het er allemaal saai en kleurloos iets wat perfect bij de
film past.
Ik heb er lang over na moeten
denken waarom 'After this our exile' zoveel prijzen in de wacht wist te
slepen. Het enige wat namelijk uitzonderlijk is aan deze film is het
acteerwerk. Verder schiet de film op alle punten te kort. De vordering
is saai, de montage traag, muziek is bijna niet aanwezig en het verhaal
vertoont behoorlijk wat gaten. De enige logische uitleg die te bedenken
is ligt in het woord variatie. Als we gaan kijken naar wat er de
afgelopen jaren uit Hongkong kwam zijn dit bijna alleen maar gangster
films. Natuurlijk werden er ook komedies en romantische films gemaakt
maar een drama als dit is een bijzonderheid. Waarschijnlijk hebben de
critici deze frisse wind meteen aangegrepen om er voor te zorgen dat er
meer van dit soort films gemaakt gaan worden. Laten we dan alleen wel
hopen dat die films een stukje beter zullen zijn.Copyright
kungfufilms.nl (2007) |
